A. Przybycie do Silent Hill

I. Punkt obserwacyjny

(James jest pokazany jak przegląda się w lustrze w toalecie.
Po krótkiej chwili bierze głęboki oddech)

James: Mary... Could you really be in this town?

(James wychodzi na zewnątrz toalety i podchodzi do barierki. Kiedy idzie w jej
kierunku, aby spojrzeć na panoramę miasteczka, słychać głos Mary)

Mary: In my restless dreams, I see that town.
Silent Hill.
You promised you'd take me there again someday,
But you never did.
Well I'm alone there now...
In our 'special place'...
Waiting for you...

James: I got a letter.
The name on the envelope said 'Mary.'
My wife's name...
It's ridiculous, couldn't possibly be true...
That's what I keep telling myself...
A dead person can't write a letter.
Mary died of that damn disease three years ago.
So then why am I looking for her?
Our 'special place'...
What could she mean?
This whole town was our special place.
Does she mean the park on the lake?
We spent the whole day there.
Just the two of us, staring at the water.
Could Mary really be there?
Is she really alive... waiting for me?


II. Cmentarz

(Podczas podróży do miasta, James trafia na cmentarz, gdzie widzi dziewczynę,
która ogląda jeden z grobów. Podchodzi do niej)

James: Excuse me, I...

(Dziewczyna odsuwa się od grobu i sapie z zaskoczenia)

Dziewczyna: I, I'm sorry...I, I... I was just...

James: No, it's okay. I didn't mean to scare you. I'm kind of lost.

Dziewczyna: Lost?

James: Yeah, I'm looking for Silent Hill. Is this the right way?

(James podnosi lewą rękę i wskazuje jakiś kierunek)

Dziewczyna: Um yeah... It's hard to see with this fog, but there's only the one
road. You can't miss it.

James: Thanks.

Dziewczyna: But...

James: Yes...?

Dziewczyna: I think you'd better stay away. This uh... this town... there's
something... "wrong" with it. It's kind of hard to explain, but...

James: Is it dangerous?

Dziewczyna: Maybe... And it's not just the fog either...It's...

James: Okay I got it. I'll be careful.

Dziewczyna: I'm not lying.

James: No, I believe you. It's just...I guess I really don't care if it's
dangerous or not. I'm going to town either way.

Dziewczyna: But why?

James: I'm looking for... someone.

Dziewczyna: Who, who, who is it?

James: Someone... very important to me. I'd do anything if I could be with
her again.

Dziewczyna: Me too. I'm looking for my mama... I mean my mother. It's been so
long since I've seen her. I thought my father and brother were here,
but I can't find them either... I'm sorry... It's not your problem.

James: No, I... I hope you find them.

Dziewczyna: Yeah, you too.

(James rusza w kierunku wyjścia z cmentarza)

[Jeśli wrócisz i znów porozmawiasz z dziewczyną, będzie miała miejsce
następująca rozmowa]

(Dziewczyna odwraca się od grobu)

Dziewczyna: Aren't you looking for someone?

James: That's right...


III. Pierwsze spotkanie z przeciwnikiem

(James idąc ulicą zauważa długie strugi krwi na ziemi i wygląda to tak, jakby
ciało było ciągnięte po ziemi)

James: Are these marks... blood!?

(Kamera pokazuje jakąś dziwną formę w oddali, która odchodzi od Jamesa
i znika we mgle)

James: That shadow just now...

(James idzie wzdłuż kolejnych strug krwi, aż dochodzi do jakiegoś wyłomu
w ceglanej ścianie. Słyszy dziwne odgłosy dochodzące z radia z środka
konstrukcji. James podnosi je i ogląda. Przy okazji zauważa dziwną formę,
którą widział wcześniej na ulicy, a która teraz klęczy przy jakichś zwłokach.
Kiedy stwór podchodzi do Jamesa, ten wyrywa deskę z gwoździem i zabija
potwora, którego następnie ogląda)

James: Is it dead? What the hell is it? It's not human...

(Kiedy James wychodzi z wyłomu, przypomina sobie o radiu, wyciąga je z
kurtki i ponownie ogląda)

James: Oh yeah. ...This thing broken?

(Z radia dochodzi bardzo zakłócony głos kobiecy)

Głos: Ja...... I'm....e.
Come to.......s....
..........ting f........
.......id you k........
Jam......

James: What the ...? I'd better take it anyway. I might need it.

B. Apartamenty

IV. Klucz poza zasięgiem

(James widzi klucz leżący na podłodze po drugiej stronie kraty)

James: There's a key on the ground on the other side of the bars.
If I stretch my arm out, I just might be able to reach it.

(Wtedy gracz ma do wyboru: wziąć klucz czy nie. Jeśli wybierze "tak", James
uklęknie i spróbuje sięgnąć po klucz. Jednak nagle ktoś po drugiej stronie
kraty odkopuje klucz i nadeptuje Jamesowi na dłoń)

James: Ow!!

Mała dziewczynka: Ha-ha!

James: Hey wait!

(Mała dziewczynka ucieka w głąb ciemnego korytarza po drugiej stronie kraty)

James: Damn it!


V. Kolejne martwe ciało

(Kiedy James, po zdobyciu pistoletu, wchodzi do korytarza na drugim piętrze
i podchodzi do rozwidlenia, słyszy głośny krzyk)

James: What was that!? Some kind of noise north of here...

(James wchodzi do pokoju 208. Tam znajduje martwe ciało, które siedzi przed
telewizorem. Krew jest rozbryzgana wszędzie: na twarzy ofiary, na jej ciele, a
także na telewizorze i kawałku ściany)

James: Oh my God... Who could've...


VI. James spotyka Eddiego

(James wchodzi do pokoju 101 w apartamentach Woodside. Znajduje tam martwe
ciało wystające z lodówki w kuchni)

James: What the...? Who could have done this...

(Słychać także odgłosy wymiotowania dochodzące z jednego z pokoi apartamentu.
Kiedy James wchodzi do łazienki, znajduje tam mężczyznę wymiotującego do kibla)

Mężczyzna: It wasn't me! I didn't do it!

James: Do what?

Man: I didn't do anything. I, I swear! He was like this when I got here...

James: My uh, my name's James. James Sunderland.

Man: Ummm... Eddie.

James: Eddie, who's that dead guy in the kitchen?

Eddie: I didn't do it. I swear I didn't kill anybody.

James: You're not friends with that red, pyramid thing, are you?

Eddie: Red pyramid thing? I don't know what yer talkin' about.
Honest. But I did see some weird-lookin' monsters.
They scared the hell outta me, so I ran in here...

James: Well, I guess this place isn't too safe either. What happened here
anyway?

Eddie: Uh I, I told ya I don't know. I'm not even from this town. I just,
I just...

James: You too, huh. Something just brought you here, right?

Eddie: Umm... yeah. You could say that...

James: Well whatever it is... I think you better get out of here soon.

Eddie: Yeah yer right. What about you?

James: I'll leave as soon as I'm done here. Eddie... be careful.

Eddie: James, I... I... um... You be careful too.

[Jeśli wrócisz do łazienki, żeby porozmawiać znowu z Eddiem, będzie miała
miejsce następująca rozmowa]

James: Eddie, are you okay?

Eddie: Yeah, I guess...


VII. Pokój 109 i Angela

(James trafia do apartamentów Blue Creek i wchodzi do pokoju 109, a następnie
do jednej z sypialni. Tam spotyka dziewczynę, którą spotkał wcześniej na
cmentarzu. Leży ona na podłodze z nożem w ręku i przegląda się w
lustrze ściennym)

Dziewczyna: Oh... it's you.

James: Yeah... I'm James

Dziewczyna: Angela...

James: Angela... okay. I don't know what you're planning... But there's
always another way.

Angela: Really? But... You're the same as me. It's easier just to run.
Besides, it's what we deserve.

James: No... I'm not like you.

Angela: (z sarkazmem) Are you afraid? (już bez sarkazmu) I, I'm sorry.

James: It's okay... Did you find your mother?

Angela: Not yet... She's not anywhere.

James: Did she live in this apartment building?

Angela: I don't know...

James: So all you know is she lived in this town?

Angela: What did you say? How do you know that?

James: Well... I just figured, cause this is where you're looking for her.
How else would I know?

Angela: Yeah...

James: Am I right?

Angela: I'm so tired...

James: So why did you come to this town anyway?

Angela: ...I, I'm sorry. Did you find... the person you're looking for?

James: Not yet.

(James wyciąga z kurtki zdjęcie Mary i pokazuje je Angeli)

James: Her name's Mary. She's my wife...

(Angela patrzy na zdjęcie i macha głową na znak, że nie rozpoznaje Mary)

Angela: I'm sorry.

James: It's okay. Anyway, she's dead. I don't know why I think she's here.

Angela: ...She's dead?

James: Don't worry, I'm not crazy. Least, I don't think so...

Angela: I've gotta find my mama...

(Angela wstaje i idzie w kierunku drzwi)

James: Should I go with you? This town's dangerous. Now I know what you
meant back there in the cemetery.

Angela: I'll be okay by myself. Besides, I'd just slow you down.

James: What about that?

(James wskazuje na nóż, który Angela wciąż trzyma w ręku)

Angela: Will you hold it for me?

James: Sure. No problem.

Angela: If I kept it... I'm not sure what I might do.

(James podchodzi do Angeli i sięga po nóż. Angela cofa się, krzyczy i celuje
nożem w Jamesa)

Angela: No!! I'm sorry...I've been bad... Please don't...

(Angela kładzie nóż na stoliku i wychodzi z pokoju. Kiedy drzwi się zamykają,
James podchodzi do stolika, bierze nóż i się mu przygląda)


C. Droga do Parku Rosewater i kolejne wydarzenia


VIII. Drugie spotkanie z małą dziewczynką

(Po tym jak opuścił apartamenty, James idzie alejką i spotyka małą
dziewczynkę, która wcześniej nadepnęła mu na nogę. Siedzi ona na pobliskim
murze)

James: It was you, wasn't it? You're the one who stepped on my hand.

Mała dziewczynka: (śmieje się) I don't know... Maybe I did...

James: What's a little girl like you doing here anyway?

Mała dziewczynka: Huh? Are you blind or something?

James: What's that letter?

Mała dziewczynka: None of your business.

(Mała dziewczynka wstaje i zaczyna odchodzić)

Mała dziewczynka: You didn't love Mary anyway!

James: Wait! How do you know Mary's name!

(Za nim James kończy zdanie mała dziewczynka i zeskakuje z muru i znika
mu z oczu)


IX. Przy wejściu do Rosewater Park

(Idąc tunelem James dochodzi do wielkiego kamiennego znaku z napisem
"Rosewater Park")

James: So this is that park... Mary...Are you here?


X. James spotyka Marię

(James przechodząc przez Rosewater Park dochodzi do miejsca, z którego
jest widok na wodę. Widzi kobietę, która patrzy na jezioro i podchodzi do niej)

James: Mary?

(Kobieta odwraca się i uśmiecha do Jamesa)

James: No... you're not.

Kobieta: Do I look like your girlfriend?

James: No... my late wife. I can't believe it... You could be her twin.
Your face, your voice... Just your hair and clothes are different.

Kobieta: My name... is Maria. I don't look like a ghost. Do I? See? Feel how
warm I am.

(Maria bierze rękę Jamesa i kładzie ją na swojej klatce piersiowej. James cofa
się i zabiera swoją dłoń od Marii)

James: You're really not Mary!

Maria: I told you... I'm Maria.

James: Sorry, I was confused.

(James zaczyna odchodzić w kierunku, z którego przyszedł)

Maria: Where are you going?

James: I'm looking for Mary. Have you seen her?

Maria: Didn't you say she died?

James: Oh yeah... three years ago. But I got a letter from her. She said
she was waiting in our 'special place'.

Maria: And that's here? Anyway, I haven't seen her. Is this your only
'special place'?

(Wyświetla się stary czarno-biały film z udziałem Mary. Wygląda to na
wspomnienie Jamesa)

James: Well, there's the hotel, too, I guess. The one on the lake... I
wonder if it's still there.

Maria: The Lakeview Hotel? Yeah, it's still there. So, the hotel was your
'special place', huh? I'll bet it was.

(James zaczyna odchodzić, a Maria łapie go za ramię)

Maria: Don't get so mad. I was just joking. Anyway, it's not that way.
It's this way.

(Maria wskazuje kierunek przeciwny do tego, z którego przyszedł James.
James zaczyna iść w kierunku, który właśnie pokazała. Maria idzie za nim,
a James odwraca się)

James: You're coming with me?

Maria: You were gonna just leave me here?

James: No but...

Maria: With all these monsters around?

James: No, I just...

Maria: I'm all alone here. Everyone else is gone... I look like Mary, don't I? You
loved her, right? Or maybe you hated her...

James: Don't be ridiculous.

(James zaczyna odchodzić a Maria idzie za nim)

Maria: So it's okay?

James: Yeah, fine.


XI. Kręglarnia

(James i Maria po wyjściu z Rosewater Park trafiają do kręglarni Pete's
Bowl-O-Rama. James zaczyna otwierać drzwi)

Maria: I'll wait here. I hate bowling.

James: I didn't come here to play, you know.

Maria: Hurry back, okay.

(James wchodzi do kręglarni i otwiera drzwi do magazynu. Ekran ukazuje
Eddiego i małą dziewczynkę spotkanych wcześniej. Eddie siedzi przy stole
i je pizzę, a dziewczynka siedzi obok niego na stole)

Mała dziewczynka: So what'd you do? Robbery, murder?

Eddie: Nah, nothing like that.

Mała dziewczynka: Hah! You're just a gutless fatso!

Eddie: Whadda you have to say that for?

Mała dziewczynka: I thought you said the cops were after you.

Eddie: No, I just ran 'cause I was scared. I don't know what the cops are
doing.

Mała dziewczynka: But if you did something bad, why don't you just say
you were sorry? Well... I guess I run away a lots too.

Eddie: It's no good. They wouldn't listen. Nobody will ever forgive me.

(Ekran ukazuje James w magazynie, ale wciąż słychać głos Eddiego mówiący
do małej dziewczynki)

Eddie: Did ya find the lady you're looking for... What's her name... Mary?

(James znajduje wyjście z magazynu i wchodzi do pokoju z Eddiem i małą
dziewczynką. Tam znajduje Eddiego wciąż jedzącego pizzę, chociaż
dziewczynki nigdzie nie widać.)

James: Eddie?

Eddie: Oh... umm, yer...

James: James. We met in the apartment building.

Eddie: Yeah, I remember, but...

James: Are you alone here, Eddie?

Eddie: Uh, no...

(Zielona kula do kręgli toczy się po podłodze w kierunku Eddiego. Eddie i
James patrzą na kulę, a następnie w kierunku, z którego się przytoczyła.
Ekran ukazuje małą dziewczynkę stojącą pod drzwiami wyjściowymi)

Mała dziewczynka: Bye-bye!

(Mała dziewczynka wychodzi drzwiami)

James: Wait! Come back! Eddie! Let's go after her!

Eddie: Huh? Laura? But why...?

James: Laura? Is that her name?

Eddie: That's what she said.

James: This town is full of monsters! How can you sit there and eat pizza!?

Eddie: She said she was fine by herself... She said a fatso like me would
just slow her down.

James: Forget you...

[Jeśli James wróci do Eddiego będzie miała miejsce następująca rozmowa]

James: Who is that girl anyhow?

Eddie: I don't know. All I know is her name. I swear.

(James opuszcza kręgielnie i nigdzie nie widzi Marii. Kiedy zaczyna iść, Maria
nagle nadbiega)

James: Did a little girl run out of here?

Maria: Yeah, she was too fast for me! Aren't you gonna go after her?

[Jeśli James pobiegnie nie w tym kierunku co trzeba, będzie miał miejsce
następujący dialog]

Maria: Where are you going? This isn't the way that little girl went.


XII. Alejka za Heaven's Night

(James i Maria dochodzą do małej alejki za parkingiem. Tam Maria wskazuje
mały przesmyk pomiędzy murem a ścianą budynku)

Maria: She went through there.

(James patrzy przez przesmyk i staje się oczywiste, że ani on ani Maria nie
są w stanie przejść przez niego)

James: Is there any other way?

Maria: Yeah, there is.

(Maria wskazuje metalowe drzwi, które wcześniej minęli)

Maria: Right through there.

(James wraca do drzwi i próbuje je otworzyć, ale klamka nawet nie chce ruszyć)

James: It's no good. It's locked.

(Maria odsuwa Jamesa na bok i zaczyna wyciągać klucze z różnych części
swojej garderoby i otwiera drzwi. Kiedy kończy, wchodzą do środka)


XIII. Podążając za Laurą

(James i Maria wychodzą z klubu Heaven's Night i zaczynają iść ulicą. Po pewnym
czasie ekran ukazuje Laurę wchodzącą do szpitala)

Maria: Over there!

(Maria wskazuje w kierunku szpitala, do którego właśnie weszła Laura)

[Jeśli James spróbuje pobiec dalej ulicą omijając szpital, będzie miał miejsce
następujący dialog)

James: I have to go after Laura. I can't just leave her all alone.
Also...maybe she'll be able to tell me something about Mary.


D. Szpital Brookhaven

XIV. Damska przebieralnia

(James i Maria dochodzą do damskiej przebieralni na trzecim piętrze szpitala.
Tam James znajduje pluszowego misia i zaczyna go oglądać)

James: Ow!!

(James upuszcza misia)

Maria: What's wrong?

James: I just pricked myself...

Maria: Are you okay?

James: Yeah.

(James wyciąga igłę z głowy misia)


XV. Maria musi trochę odpocząć

(James i Maria dochodzą do pokoju S3 na drugim piętrze szpitala. Podczas gdy
James ogląda pomieszczenie, Maria siada na starym łóżku. Wygląda
na bardzo zmęczoną)

Maria: James, wait a minute.

(Maria kaszle kilkakrotnie)

Maria: I'm kinda tired...

(Maria wyciąga z kieszeni jakąś buteleczkę, a z niej pigułkę, którą połyka)

Maria: It's just a hangover.

James: You should rest.

(Maria kładzie się na łóżku)

Maria: Mmm. So comfy...

James: I'm going to go look for her... for Laura. I'll be back as soon as I
can.

[Jeśli porozmawiasz z Marią kolejny raz, będzie miała miejsce następująca
rozmowa]

Maria: James, I wanna ask you something. What if... what if you can't find
Mary? What will you do?

James: I haven't thought about that.

[Jeśli porozmawiasz z Marią jeszcze raz, będzie miała miejsce następująca
ozmowa]

(Maria kaszle kilka razy)

Maria: I'll be okay soon. Did you find Laura?

XVI. James wreszcie znajduje Laurę

(James wchodzi do pokoju C2 na pierwszym piętrze szpitala, gdzie znajduje
Laurę bawiącą się na podłodze pomiędzy dwoma łóżkami. Śmieje się i
uśmiecha, ale zdaje się nie zauważać Jamesa)

James: Laura?

Laura: Huh? You know my name?

James: Eddie told me.

Laura: That big, fat blabbermouth.

James: How do you know about Mary?

Laura: What's the big deal?

James: Why can't you just tell me?

Laura: You gonna yell at me if I don't?

James: No... I won't.

Laura: I was friends with Mary... We met at the hospital. It was last
year...

James: You liar!!! (przepraszającym głosem) Laura, I...

Laura: Fine! Don't believe me!

James: But last year, Mary was already... I'm sorry Laura. Anyway, let's go.

(Laura bierze swoją latarkę i zaczyna iść z Jamesem)

James: We can talk about this later. This is no place for a kid.
There are all sorts of strange things around here...
I can't believe you haven't even gotten a scratch on you.

Laura: Why should I?

(Laura i James idą razem przez korytarz. Nagle Laura zaczyna się wyrywać
i ciągnąć Jamesa za ramię, aby poszli w przeciwnym kierunku)

Laura: Wait! Wait! There's something I gotta get!

James: Later, okay?

(James zaczyna iść w kierunku, w którym szli od początku)

Laura: But it's really important!

(James odwraca się do Laury i patrzy w twarz)

James: What is it?

Laura: A letter from Mary.

James: Huh?

Laura: I wanna go get it? Is that okay?

James: Yes, yes.

(James i Laura podchodzą do podwójnych drzwi blisko końca korytarza.
Laura wyjmuje klucz z kieszeni i otwiera drzwi)

Laura: C'mon hurry up!

(James zagląda do ciemnego pokoju)

James: Is it in there?

Laura: Yeah. In the back.

(James zaczyna powoli iść w głąb pokoju, a Laura stoi w otwartych drzwiach)

James: What're you doing, Laura?

Laura: It's further back. In the desk.

(James idzie dalej w głąb korytarza, kiedy nagle drzwi się zatrzaskują)

James: Laura, what are you doing!?

(James biegnie w kierunku drzwi i próbuje je otworzyć, ale one nawet drgną.
Nagle pojawiają się usta jakiegoś potwora)

Laura: Ha-ha! I tricked you!

James: Open the door, Laura.

Laura: Why should I? I'm a liar, right? Want me to open it? Huh? huh? Do ya?

(James odwraca się plecami do drzwi i patrzy w kierunku środka pokoju.
Ręką uderza w drzwi)

Laura: What's the magic word?

(Nagle z sufitu spadają potwory wszyte w klatki i zwieszają się ze stropu)

James: Laura!

Laura: Okay. I guess I won't open it... I think I'll just leave you like
this...

James: You snotty little brat! Open up!

Laura: Why you, you...

James: Laura?

Laura: You fartface!


XVII. Maria w pomieszczeniu pod piwnicą

(James wchodzi do piwnicy i właśnie ma schodzić jeszcze niżej po drabinie,
gdy nagle w drzwiach ukazuje się Maria)

Maria: James!

James: Mary!
Oh Maria it's you... I thought you were... Sorry...

(Maria kręci głową)

James: Anyway, I'm glad you're alive...

Maria: (z gniewem w głosie) "Anyway"!? What do you mean "Anyway"!?
You don't sound very happy to see me. I was almost killed back there!
Why didn't you try to save me? All you care about is that dead wife of yours!
I've never been so scared in my whole life! You couldn't care less
about me, could you?

James: No, I just...

Maria: Then stay with me! Don't ever leave me alone! You're supposed to
take care of me!

(Maria chowa głowę z ramionach Jamesa, a on ją obejmuje. Maria się cofa
i znów się odzywa)

Maria: So what about Laura? Did you find her?

James: Yeah, but she ran away.

Maria: We've got to find her!

James: You really seem to care about her. Do you know her?

Maria: I never met her before. I just feel sorry for her. She's all
alone... And for some reason... I feel like it's up to me to
protect her.


XVIII. Trick or Treat

(Kiedy James i Maria jadą windą na drugie piętro, zaczyna ich dochodzić
dźwięk mikrofonu. Z oddali słychać odgłosy dobrze bawiącej się publiczności,
a po chwili odzywa się głos prowadzącego)

Prowadzący: Hi there everybody, thanks for tuning in. Welcome to another
exciting edition of "Trick or Treat"!

(Słychać cieszącą się publiczność)

Prowadzący: Here you either answer the questions correctly and win a great
prize, or fail to answer correctly and receive the punishment. It all depends
on you. And our lucky, or should I say unlucky, challenger today is James!
James Sunderland! Are you ready to play "Trick or Treat"?

Okay, here's your first question. Merry-Go-Round, haunted house, roller
coaster, ferris wheel and tea cups. Silent Hill is home to a thrilling
amusement park that both children and adults love. The question is:
What is the name of this amusement park?

One - Fantasy Land.
Two - Silent Hill Amusement Park.
Three - Lakeside Amusement Park.

Okay, quickly on to question number two. Silent Hill witnessed a gruesome
murder a few years back. A brother and sister were playing in the road
when they were attacked and chopped into pieces with an axe. Torn flesh,
smashed bones, splattered blood, and finally... What a terrible tragedy.
What a gruesome end to such innocent lives. What was the name of the
murderer who committed this vile act?

One - Walter Sullivan
Two - Scott Fairbanks
Three - Eric Gein

Now for our third and final question. South of the lake is a deserted old
neighborhood called South Vale. From there to Paleville, the central resort
area northwest of the lake, there's only one road you can take. Just one
road, no more. The third and final question is: What is the name of that road?

One - Bachman Road
Two - Rendell Street
Three - Nathan Avenue

Well, that's the last of our questions. Have you got it all
figured out? When you know the answers, head to the Storeroom on the
3rd floor to collect your prizes! But be careful. If you're wrong...

(Słychać śmiech prowadzącego)

Prowadzący: Well then everybody, thanks for tuning in. See you again
sometime. Bye bye!

(Słychać dobrze bawiącą się publiczność, a w windzie powoli zapada cisza)

Maria: What was that?


XIX. Pierścień w lodówce

(James i Maria dochodzą do pokoju dziennego na drugim piętrze. Na środku
leży stara lodówka)

James: There's something that looks like a refrigerator.

(Gracz dostaje wybór - czy spróbować otworzyć czy nie. Jeśli spróbuje,
będzie miała miejsce następująca rozmowa)

(James siłuje się z lodówką próbując ją otworzyć)

Maria: You can't open it?

James: Yeah... Maria, gimme a hand here.

Maria: Come on... You're supposed to be the big man around here...
How's a little girl like me supposed to help?

(Maria podchodzi do lodówki i razem z Jamesem ciągną za uchwyt. W końcu
lodówka się otwiera, a Maria wyciąga z niej mały pierścionek)

Maria: What's this? Not very cute, is it?

(Maria oddaje pierścionek Jamesowi)

Maria: Here James, you take it.

James: Thanks.


XX. Długi korytarz

(James i Maria znajdują wejście do drugiego pokoju w piwnicy szpitala. Idą
długim korytarzem, kiedy za ich plecami pojawia się Piramidogłowy. Biegną
w dół korytarza, aż James wbiega do windy. Winda jednak szybko się za
nim zamyka i Maria jest w stanie włożyć jedynie rękę przez małą szparę.
James szarpie drzwi próbując je otworzyć)

James: Open up!

(James próbuje otworzyć drzwi wciskając różne przyciski, ale żaden z nich
nie działa. Maria kilkakrotnie krzyczy: "James")

James: No!!

Maria: James!

(Nagle silne uderzenie jest słyszalne z zewnątrz windy, gdzie stoi Maria.
Ręka Marii opada bezwładna i znika w szpary między drzwiami)

James: Maria!

(Drzwi windy się zamykają)


XXI. Na schodach szpitala

(James wychodzi ze szpitala na główne schody)

James: Maria's dead. I couldn't protect her. Once again, I couldn't do
anything to help. Laura has run off somewhere. Mary... What... What
should I do? Are you... really waiting somewhere for me? Or is this your
way of taking... I'm going to find Mary... It's the only thing I have left
to hope for.


E. Silent Hill Historical Society

XXII. Rozmowa z Eddiem w kawiarni

(James skacze w wiele dziur i po jednej z nich trafia do kawiarni. James
rozgląda się po pomieszczeniu, a światło jego latarki natrafia na Eddiego
siedzącego przy stole z pistoletem w ręce)

Eddie: Killin' a person ain't no big deal. Just put the gun to their head...pow!

(Ekran ukazuje martwe ciało leżące na stole obok Eddiego)

James: You... you killed him?

Eddie: B,but... it wasn't my fault. He, he made me do it!

James: Calm down, Eddie. Tell me what happened.

Eddie: That guy... he, he had it coming! I didn't do anything. He just
came after me! Besides he was making fun of me with his eyes! Like
that other one...

James: Just for that you killed him?

Eddie: Whadda ya mean 'Just for that'!

James: Eddie, you can't just kill someone cause of the way they looked at
you...

Eddie: Oh yeah! Why not? Til now I always let people walk all over me.
Just like that stupid dog. He had it coming too!!

James: Eddie!!

Eddie: He he. I was just jokin', James. He was dead when I got here.
Honest. Anyway, I gotta run.

James: You're going out there alone?

Eddie: Yeah.

James: Eddie...

(Eddie wychodzi z kawiarni)


XXIII. James znajduje Marię

(James wchodzi do jednego z pokoi na początku labiryntu i widzi w nim
Marię siedzącą za kratami. Nie widać, aby była ranna)

James: You're alive! Maria...! I thought that thing killed you...! Are you hurt bad?

Maria: Not at all, silly.

James: ...Maria? That thing... it stabbed you. There was blood everywhere.

Maria: Stabbed me? What do you mean?

James: It chased us to the elevator. And then...

Maria: James, what are you talking about?

James: Just before! Don't you remember?

Maria: James honey... Did something happen to you? After we got separated
in that long hallway? Are you confusing me with someone else? (śmieje się)
You were always so forgetful... Remember that time in the hotel...

James: Maria...?

Maria: You said you took everything... But you forgot that videotape we
made. I wonder if it's still there...

James: How do you know about that! Aren't you Maria?

Maria: I'm not your Mary.

James: So you're Maria?

Maria: I am... if you want me to be.

(James wstaje)

James: All I want from you is an answer!

(Maria wstaje i podchodzi bliżej krat)

Maria: It doesn't matter who I am... I'm here for you, James.

(Maria sięga przez kraty i kładzie dłoń na twarzy Jamesa)

Maria: See? I'm real. Don't you want to touch me?

James: I don't know...

Maria: Come and get me. I can't do anything through these bars.

James: Okay... stay right there. I'll be there soon.


XXIV. Ojciec Angeli

(James idąc labiryntem słyszy krzyki Angeli dochodzące z jednego z pokoi)

Angela: No daddy! Please! Don't!

(James wchodzi do pokoju, skąd słyszał krzyki i znajduje Angelę siedzącą na
podłodze oraz dziwnego potwora stojącego tuż obok. James zabija go,
a następnie podchodzi do Angeli)

James: Are you okay?

(Angela zaczyna krzyczeć, następnie wstaje i zaczyna kopać potwora.
Następnie podnosi telewizor i zrzuca go na potwora)

James: Angela! Relax!

Angela: Don't order me around!

James: I'm not trying to order you.

Angela: So what do you want then? Oh I see, you're trying to be nice to me,
right? I know what you're up to. It's always the same. You're
only after one thing.

James: No, that's not true at all.

Angela: You don't have to lie. Go ahead and say it. Or you could just
force me. Beat me up like he always did.

(Angela klęka na ziemi)

Angela: You only care about yourself anyway.

(Angela zaczyna płakać)

Angela: You disgusting pig.

James: Angela...

(James kładzie swoją dłoń na ramieniu Angeli)

Angela: Don't touch me!! You make me sick!

(Angela wstaje i odzyskuje spokój)

Angela: You said your wife Mary was dead, right?

James: Yes, she was ill...

Angela: Liar! I know about you... You didn't want her around anymore.
You probably found someone else.

(Angela wychodzi na korytarz, trzaskając za sobą drzwiami)

James: That's ridiculous... I never...


XXV. James znajduje Marię

(James wreszcie przechodzi przez labirynt i wchodzi do celi, gdzie
wcześniej spotkał Marię. Jednak teraz leży ona martwa na łóżku)

James: Maria?

(James podchodzi bliżej łóżka. Koło ręki Marii widać krew)

James: Maria...? Maria, no... What happened to you? Why... why...

(Kamera ukazuje ciało Marii od stóp go głów, które jest strasznie
zmasakrowane, a wszędzie dookoła są plamy krwi. James siada obok ciała,
kładzie łokcie na łóżku, a dłonie na swojej twarzy)

James: Mary...

(James opuszcza pokój)

[Jeśli spróbujesz ponownie wejść do pokoju, będzie miał miejsce
następujący tekst]

James: There's nothing else for me in this room...


XXVI. Ostatnie spotkanie z Eddiem

(James trafia do pomieszczenia, które wygląda jak chłodnia. Eddie stoi na
drugim końcu pokoju i trzyma w ręku pistolet. Na ziemi leży cała
masa martwych ciał)
James: Eddie! What are you doing?

Eddie: What does it look like? He always busted my balls.
"You fat disgusting piece of shit! You make me sick!"
"Fat-ass, yer nothin' but a waste of skin."
"You're so ugly, even you're mama don't love you!"
Well maybe he was right. Maybe I am nothing but a fat, disgusting
piece of shit. But ya know what? It doesn't matter if your smart,
dumb, ugly, pretty...it's all the same once yer dead. And a corpse
can't laugh. From now on, if anyone makes fun of me... I'll kill em.
Just like that.

(Eddie przykłada sobie pistolet do głowy i pokazuje jakby strzelił. Następnie
się odwraca i idzie w kierunku wyjścia)

James: Eddie, have you gone nuts?

(Eddie powoli odwraca się do Jamesa)

Eddie: I knew it. You too. You're just like 'em, James.

James: Hey I didn't mean anything.

Eddie: Don't bother. I understand. You've been laughin' at me all along,
haven't you? Ever since we first met. I'll kill you, James.

(Eddie podnosi broń, celuje w Jamesa i strzela. James unika kuli i zaczynają
walczyć do czasu, aż Eddie ucieknie do kolejnego pomieszczenia. James idzie
za nim i wchodzi do chłodni na mięso, gdzie wokoło wiszą zwłoki różnych
zwierząt. Eddie zaczyna mówić, ale James nigdzie go nie widzi)

Eddie: Do you know what it does to you, James? When you're hated, picked
on, spit on, just cause of the way you look. After you've been laughed at your
whole friggin' life. That's why I ran away after I killed the dog. Ran away like a
scared little girl. Yeah, I killed that dog. It was fun. It tried to chew its own
guts out! Finally died all curled up in a ball. Then "He" came after me, I shot him
too. Right in the leg. He cried more than the dog!

(James słyszy głośne uderzenie i szybko się odwraca. Jednak nic za sobą nie widzi)

Eddie: He's gonna have a hard time playing football on what's left of that
knee.

James: You think it's okay to kill people! You need help, Eddie!

Eddie: Don't get all holy on me, James. This town called you, too. You and
me are the same. We're not like other people. Don't you know that?!

(Eddie wreszcie wychodzi ze swojej kryjówki za Jamesem)

Eddie: Let's party!

(Eddie i James, dopóki Eddie nie pada na ziemię)

James: Eddie?

(James podchodzi do ciała i przygląda mu się)

James: Eddie! I... I killed a... a human being... A human being...
Mary... Did you really die three years ago...?


F. Hotel

XXVII. Doki

(James przepływa jezioro łódką do Hotelu Lakeside. James wysiada z łódki i
przygląda się hotelowi)

James: This place hasn't changed at all in three years...


XXVIII. Laura i list

(James trafia do restauracji "Lake Shore" w hotelu. Kiedy James wychodzi,
słychać głośne uderzenia w pianino. James zauważa Laurę siedzącą pod
pianinem i uderzającą w różne klawisze)

Laura: Did I scare you?

James: Yeah, you did.

(Laura wyskakuje zza pianina, przechodzi obok Jamesa i siada na krześle
obok niego)

Laura: You're here to find Mary, aren't you, James? Well... have you?

James: No... is that why you're here, too?

Laura: She's here, isn't she? If you know where she is, tell me! I'm tired of
walking.

James: I wish I knew...

Laura: But she said it in her letter...

James: What letter!?

(Laura wstaje, sięga do kieszeni i wyciąga z niej list. Następnie wyciąga
rękę w kierunku Jamesa)

Laura: ...Wanna read it?

(James podchodzi i bierze list od Laury)

Laura: But don't tell Rachel, okay?

James: Who's Rachel?

Laura: She was our nurse. I took it from her locker.

(James czyta list, a na ekranie pojawia się następujący tekst)

Mary: My dearest Laura, I'm leaving this letter with Rachel to give to you
after I'm gone. I'm far away now. In a quiet beautiful place. Please forgive
me for not saying goodbye before I left. Be well, Laura. Don't be too hard
on the sisters. And Laura, about James... I know you hate him because you
think he isn't nice to me, but please give him a chance. It's true he may be
a little surly sometimes, and he doesn't laugh much. But underneath he's
really a sweet person. Laura... I love you like my very own daughter. If
things had worked out differently, I was hoping to adopt you. Happy 8th
birthday, Laura. Your friend forever, Mary.

(Kiedy James kończy czytać list, Laura rysuje obrazki na zamglonej szybie)

James: Laura... How old are you?

Laura: Um, I turned eight last week.

James: So Mary couldn't have died... three years ago... Could she really be
here? Is this the "quiet, beautiful place" she was talking about?

Laura: Me and Mary talked a lot about Silent Hill. She even showed me all
her pictures. She really wanted to come back. That's why I'm here.
Maybe you'll get it if you see the other letter... The one Mary...
huh?

(Laura sięga do kieszeni, ale nie może znaleźć drugiego listu)

Laura: I must have dropped it!

James: Laura...

Laura: I gotta find it!

(Laura wybiega z pomieszczenia)

James: Laura!


XXIX. Pokój 312

(James trafia do pokoju 312, gdzie ogląda kasetę video, którą razem z Mary
zapomnieli zabrać trzy lata temu. Ekran ukazuje Mary stojącą przy
oknie pokoju 312)

Mary: Are you taping again? C'mon...

(Mary siedzi na krześle obok okno i wygląda na zewnątrz)

Mary: I don't know why, but I just love it here. It's so peaceful. You
know what I heard? This whole area used to be a sacred place. I
think I can see why. It's too bad we have to leave... Please promise
you'll take me again, James.

(Mary zaczyna kaszleć. Ekran robi się ziarnisty i wygląda jakby nagranie z
Mary zostało nagrane na jakieś inne i teraz przenikało. Widać Mary leżącą
na łóżku i Jamesa, który do niej podchodzi. Pochyla się nad nią i chyba coś,
aczkolwiek nie ma dźwięku. Nagle sięga po poduszkę i zaczyna ją dusić.
Ekran staje się bardzo niewyraźny. Film się kończy, a na ekranie pozostaje
same ziarno. James siedzi przed telewizorem ze spuszczoną głową.
Wypowiada imię Mary. Siedzi tak do momentu, w którym Laura wchodzi do
pokoju. Laura staje pomiędzy Jamesem i telewizorem i zaczyna mówić
do Jamesa)

Laura: So there you are, James. Did you get the letter? Did you find Mary?
If not, let's get going already.

(Laura popycha ramię Jamesa)

Laura: Okay?

(James spogląda na nią)

James: Mary's gone. She's dead.

Laura: Liar! That's a lie!

James: No, that's not true...

Laura: She... she died 'cause she was sick?

James: No. I killed her.

(Laura odczekuje chwilę, za nim odpowie)

Laura: You killer! Why'd you do it?! I hate you!! I want her back! Give
her back to me!

(Laura popycha ramię Jamesa)

Laura: I knew it! You didn't care about her! I hate you, James!

(Laura wielokrotnie popycha ramię Jamesa)

Laura: I hate you! I hate you! I hate you!
She was always waiting for you... why... why...

(James kiwa głową w przód i w tył patrząc w podłogę)

James: I'm sorry...

(James wstaje)

James: The Mary you know isn't here.

(Laura wychodzi z pokoju)

James: Laura, I'm sorry.

(James opada znowu na krzesło. Nagle głos Mary dochodzi z radia, chociaż
jest trochę niewyraźny)

Mary: James. Where are you? I'm waiting. I'm waiting for you. Please
come to me.

(James wstaje)

Mary: Do you hate me? Is that why you won't come?

James: That voice...

Mary: Please hurry. Are you lost? I'm near. I'm waiting nearby, James.
Please. I want to see you, James. Can't you hear me? James... Please,
James... James... James... James...

(Radio się wyłącza)


XXX. Ostatnie spotkanie z Angelą

(James wchodzi do pomieszczenia, gdzie powinny być metalowe schody,
ale zamiast tam trafia do drewnianych, płonących schodów z czerwonym
dywanem. Angela stoi na schodach i przygląda się dziwnemu obrazowi na
ścianie. James wchodzi po schodach, aby porozmawiać z Angelą. Angela
odwraca się i staje twarzą w twarz z Jamesem)

Angela: Mama! Mama, I was looking for you.

(Angela podchodzi do Jamesa, podczas gdy James się od niej odsuwa)

Angela: Now you're the only one left. Maybe then... Maybe then I can
rest.

(James w dalszym ciągu odsuwa się od Angeli)

Angela: Mama, why are you running away?

(Angela kładzie swoje dłonie na twarzy Jamesa, następnie na jego ramionach
i znów na twarzy. Dokładnie przygląda się jego twarzy, po czym się cofa)

Angela: You're not Mama. It's you... I, I'm sorry...

James: Angela, no...

Angela: Thank you for saving me... But I wish you hadn't. Even Mama said
it... I deserved what happened...

James: No Angela, that's wrong!

Angela: No. Don't pity me. I'm not worth it...

(Nagle ton głosu Angeli się zmienia)

Angela: Or maybe you think you can save me? Will you love me?
Take care of me? Heal all my pain?

(James nie odpowiada)

Angela: That's what I thought. James. Give me back that knife.

(Angela wyciąga dłoń w kierunku Jamesa)

James: No... I, I won't.

Angela: Saving it for yourself?

(Angela zaczyna wchodzić po płonących schodach)

James: Me? No... I'd never kill myself...
It's hot as hell in here.

Angela: You see it too? For me, it's always like this.


XXXI. Ostatnia walka z Piramidogłowymi

(James wchodzi do dziwnego pokoju i słyszy wołający go głos Marii)

Maria: James!

(Wtedy patrzy w górę i widzi Marię trzymaną do góry nogami w jakiejś klatce
oraz dwóch Piramidogłowych stojących po jej obu stronach)

James: Stop! Leave her alone! Leave us both the hell alone!

(Jeden z Piramidogłowych wbija włócznię w plecy Marii, prawdopodobnie ją
zabijając. Widząc to, James pada na kolana)

James: I was weak. That's why I needed you... Needed someone to punish me
for my sins... But that's all over now... I know the truth...
Now it's time to end this.

(Następnie James walczy z obydwoma Piramidogłowymi)


XXXII. Nagranie (opcjonalnie)

(Jeśli w innym hotelu James pójdzie do czytelni i zdecyduje się wysłuchać
zawartości słuchawek, będzie miała miejsce następująca scena)

James: Mary's going to die...? You... you must be joking...

(Nagle kamera wyjeżdża za okno i ukazuje łóżko unoszące się w powietrzu.
Widok ten jest widoczny do końca rozmowy)

Doctor: I'm very sorry.

James: But you're a doctor. It's your job to heal people! How can you just
let her die!

Doctor: Please calm down. As her doctor, I promise I'll do what I can.
But... there's still no effective treatment for her condition.

James: How long does she have?

Doctor: I'm afraid I'm not sure. 3 years at most... Perhaps 6 months...
It's impossible to say with certainty.


XXXIII. Rozmowa w korytarzu (opcjonalnie)

(James idzie długim korytarzem, gdzie słyszy rozmowę pomiędzy nim a Mary.
Musiało to być wtedy, kiedy Mary jeszcze żyła. Gracz może opuścić korytarz
zanim rozmowa dobiegnie końca)

James: Mary.

Mary: What do you want, James?

James: I, uh I brought you some flowers...

Mary: Flowers? I don't want any damn flowers. Just go home already.

James: Mary, what are you saying?

Mary: Look! I'm disgusting! I don't deserve flowers. Between the disease
and the drugs, I look like a monster. Well what are you looking at? Get the
hell out of here. Leave me alone already! I'm no use to anyone. I'll be dead
soon anyway. Maybe today, maybe tomorrow... It's be easier if they'd just
kill me. But I guess the hospital is making a nice profit off me, they want to
keep me alive... Are you still here? I told you to go! Are you deaf?!
Don't come back!

(Mary przerywa na chwilę)

Mary: James... Wait... Please don't go... Stay with me. Don't leave me alone.
I didn't mean what I said. Please James... Tell me I'll be okay.
Tell me I'm not going to die. Help me...

G. Zakończenia

XXXIV. Zakończenie "Leave"

(Po wejściu po długich schodach, James trafia do dziwnego pokoju z metalową
podłogą i bez sufitu. Na środku pokoju stoi łóżko, a przy oknie stoi kobieta
przypominająca Mary i patrzy przez nie. James podchodzi do kobiety przy oknie)

James: Mary!

(Kobieta odwraca się i patrzą się z Jamesem na siebie przez chwilę)

Maria: When will you ever stop making that mistake! Mary's dead. You
killed her.

James: Maria...? It's you... But I don't need you anymore.

Maria: What? You must be joking! But I can be yours... I'll be here for
you forever.

(Maria podchodzi do Jamesa)

Maria: And I'll never yell at you or make you feel bad. That's what you
wanted. I'm different than Mary... How can you throw me away?

James: I understand now. It's time to end this nightmare.

Maria: No! I won't let you! You deserve to die too, James.

(Maria zamienia się w potwora, a James z nią walczy i zabija. Ekran ukazuje
sypialnię Mary i Jamesa siedzącego u jej boku)

James: Mary..

(Mary zaczyna kaszleć)

Mary: James...

James: Forgive me...

Mary: I told you that I wanted to die, James. I wanted the pain to end.

James: That's why I did it, honey. I just couldn't watch you suffer.
No! That's not true... You also said that you didn't want to die.
The truth is I hated you. I wanted you out of the way. I wanted my
life back...

Mary: James... if that were true, then why do you look so sad?

James: Mary...

Mary: James... Please... please do something for me.

(Mary sięga za siebie, wyjmuje list i podaje go Jamesowi)

Mary: Go on with your life.

(Ekran ukazuje zamglony cmentarz, a głos Mary czyta list. Kiedy kończy przez
cmentarz przechodzi James z Laurą. Następnie ekran się wyciemnia i lecą
napisy końcowe)


XXXV. Zakończenie "In Water"

(Po wejściu po długich schodach, James trafia do dziwnego pokoju z
metalową podłogą i bez sufitu. Na środku pokoju stoi łóżko, a przy oknie
stoi kobieta przypominająca Mary i patrzy przez nie. James podchodzi
do kobiety przy oknie)

James: Mary...?

(Kobieta odwraca się i patrzą się z Jamesem na siebie przez chwilę)

Maria: Wrong again. Mary's dead. You killed her.

(Maria podchodzi do Jamesa)

James: Maria. Maria... I'm done with you.

Maria: What do you mean? But I can be yours... I'll be here for you
forever. And I'll never yell at you or make you feel bad.

(Maria kładzie swoją dłoń na twarzy Jamesa, ale on ją odpycha)

Maria: That's what you wanted.

James: Now I understand. The problem is... you're not Mary.

Maria: No James. I won't let you! I'll never let you have your Mary back!

(Maria zamienia się w potwora, a James z nią walczy i zabija. Ekran ukazuje
sypialnię Mary i Jamesa siedzącego u jej boku)

James: Mary...

Mary: James...

(Mary zaczyna kaszleć)

James: Forgive me...

Maria: I told you I wanted to die, James. I wanted the pain to end.

James: That's why I did it honey. I just couldn't watch you suffer.

(Mary znów zaczyna kaszleć)

James: No, that's not the whole truth. You also said that you didn't want
to die. The truth is... part of me hated you. For taking away my
life...

Mary: You killed me and you're suffering for it. It's enough, James.

(Mary sięga za siebie, wyjmuje list i podaje go Jamesowi. Kiedy James go
przyjmuje, Mary znów zaczyna kaszleć)

James: Mary...

Mary: James...

(James bierze w rękę dłoń Mary i kładzie na swojej twarzy. Mary wciąż kaszle
i wydaje się mieć problemy ze złapaniem oddechu. Wreszcie jej dłoń opada
bezwładna, a James ją puszcza. James patrzy jeszcze na Mary przez chwilę,
a następnie zabiera ją z łóżka i wynosi z pokoju. Ekran się wyciemnia, ale
słychać dźwięk zamykanych drzwi samochodowych)

James: Now I understand. The real reason I came to this town.

(Słychać dźwięk odpalanego samochodu)

James: I wonder what was I afraid of? Without you, Mary, I've got
nothing...

(Słychać odgłos samochodu jadącego drogą)

James: Now we can be together...

(Ekran ukazuje podwodny widok, a głos Mary czyta list. Na koniec ekran się
wyciemnia i lecą napisy końcowe)


XXXVI. Zakończenie "Maria"

(Po wejściu po długich schodach, James trafia do dziwnego pokoju z metalową
podłogą i bez sufitu. Na środku pokoju stoi łóżko, a na nim siedzi kobieta
przypominająca Mary i patrzy przez okno. James podchodzi do kobiety na łóżku)

Mary: James, I've been waiting.

James: Mary... I'm sorry it took so long.

Mary: Didn't you want to see me?

James: Yes, I wanted to see you. Even an illusion of you... That's why I
came here.

Mary: That's not true, is it? You killed me...

James: I couldn't watch you suffer.

Mary: Don't make excuses, James. I know I was a burden on you. You must
have hated me. That's why you got rid of me.

James: It's true... I may have had some of those feelings. It was a long
three years... I was... tired.

Mary: And that's why you needed this "Maria" person?

(Mary wstaje z łóżka i staje obok Jamesa)

Mary: James, do you really think I could ever forgive you for what you did?

(Mary zamienia się w potwora, a James z nią walczy i zabija. Ekran ukazuje
Jamesa stojącego w Rosewater Park w miejscu, gdzie spotkał po raz
pierwszy Marię i patrzy na wodę)

Maria: You killed Mary again?

James: That wasn't Mary. Mary's gone.

(Maria podchodzi do Jamesa)

James: That was just something I... Maria? Maria.

Maria: What, James?

James: I want you... I want you with me...

Maria: Are you sure?

James: C'mon. Let's get out of here.

(James zaczyna odchodzić, ale Maria łapie go za ramię i odwraca w swoją stronę)

Maria: What about Mary?

James: It's okay, I have you.

(Maria sięga do kieszeni, wyjmuje z niej list i daje go Jamesowi. Ekran teraz
ukazuje punkt obserwacyjny z początku gry, a głos Mary czyta list. Następnie
ekran ukazuje Jamesa i Marię kierujących się do samochodu. Kiedy są w
połowie drogi Maria zaczyna kaszleć)

James: You'd better do something about that cough...

(Ekran się wyciemnia i lecą napisy końcowe)


XXXVII. List

Głos Mary:

In my restless dreams,
I see that town.

Silent Hill.

You promised you'd take me
there again someday.
But you never did.

Well I'm alone there now...

In our "special place"
Waiting for you...

Waiting for you to
come to see me.

But you never do.

And so I wait, wrapped in my
cocoon of pain and loneliness.

I know I've done a terrible
thing to you. Something you'll
never forgive me for.

I wish I could change
that, but I can't.

I feel so pathetic and ugly
laying here, waiting for you...

Every day I stare up at the cracks
in the ceiling and all I can think
about is how unfair it all is...

The doctor came today.
He told me I could go
home for a short stay.

It's not that I'm getting better.
It's just that this may be
my last chance...

I think you know what I mean...

Even so, I'm glad to be coming
home. I've missed you terribly.

But I'm afraid James.
I'm afraid you don't really
want me to come home.

Whenever you come see me,
I can tell how hard it is on you...

I don't know if you
hate me or pity me...
Or maybe I just disgust you...

I'm sorry about that.

When I first learned that
I was going to die, I just
didn't want to accept it.

I was so angry all the time and I
struck out at everyone I loved most.
Especially you, James.

That's why I understand
if you do hate me.

But I want you to
know this, James.

I'll always love you.

Even though our life together had
to end like this, I still wouldn't
trade it for the world. We had
some wonderful years together.

Well this letter has gone on
too long so I'll say goodbye.

I told the nurse to give
this to you after I'm gone.

That means that as you read this,
I'm already dead.

I can't tell you to remember me,
but I can't bear for you to
forget me.

These last few years since I
became ill...I'm so sorry for
what I did to you, did to us...

You've given me so much and
I haven't bee able to return
a single thing.

That's why I want you to live
for yourself now.
Do what's best for you, James.

James...

You made me happy.


XXXVIII. Zakończenie "Rebirth"

(James podchodzi do postaci na dachu budynku, obok której stoi łóżko)

Maria: James.

James: Maria. I'm finished with you.

Maria: What!? But I'm what you wanted! Mary's dead. Don't you understand?
She's not coming back! But I can be yours... I'll be here for you
forever. I'll never hurt you like she did! So why don't you want
me!

James: Because your not Mary. Without Mary, I just can't go on.

Maria: James. C'mon James. You must be joking.

(Maria zamienia się w demona, a James walczy z nią i zabija ją. Następnie
James wraca do łodzi, którą płynął wcześniej)

James: Mary. You look so peaceful. Forgive me for waking you. But without
you, I just can't go on. I can't live without you, Mary. This town,
Silent Hill... The Old Gods haven't left this place... And they
still grant power to those who venerate them... Power to defy even
death...

(Kamera pokazuje małą Jamesa dobijającego do małej wyspy. Jest tam dok,
a także mały kościółek)

James: Ah... Mary.

(James dalej płynie łódką, dopóki nie znika za wyspą. Wtedy ekran się
wyciemnia i lecą napisy końcowe)


XXXIX. Zakończenie "Dog"

(James otwiera drzwi do pokoju obserwacyjnego. Pokój jest bardzo jasno
oświetlony i kolorowy. Znajdują się w nim różnego rodzaju komputery, a
pod ścianą panel kontrolny z twarzami Jamesa i Marii. Przy nim siedzi piec
przesuwając różne dźwignie. James przygląda się pokojowi)

James: (po japońsku) So it was you all along.

(James pada na kolana, a pies do niego podchodzi i liże po twarzy. Lecą
śmieszne napisy z komiczną muzyką)


XL. UFO Ending

(Kiedy James używa Channeling Stone, za oknem nadlatuje chmara statków UFO.
Ekran błyska i gra przeradza się w film niemy z zabawną muzyką.

(James spotyka Harry'ego)

Harry: Sorry... Ah...

James: Who... Who are you..?

Harry: Have you seen a little girl around here? Short, black hair...

James: What are you talking about...? Anyway, listen... Have you seen my
wife... her name's Mary.

(Za plecami Jamesa pojawia się Obcy i strzela w Jamesa promieniem)

James: Aaarrgghhh!!!

(Obcy razem z Harry zabierają Jamesa na statek. Obcy się uśmiecha, a Harry
pokazuje Obcemu kciuk. Chmara statków odlatuje, a na ekranie pojawiają
się napisy końcowe)

BORN FROM A WISH

I. Heaven's Night

(Maria siedzi w małym pokoiku w klubie "Heaven's Night" i trzyma
w ręku rewolwer)

Maria: When I woke up, I was all alone.

Maria: Everyone's gone... Is it because of those monsters?

Maria: What do I do now?

Maria: Do I fight and live?

Maria: Or do those monsters get me?

Maria: I don't have any reason to go on living, but...

(Wstaje z krzesła i przechodzi przez pokój)

Maria: But I'm scared to die. I'm so afraid of pain.

Maria: Should I... run away?

Maria: I want to find somebody. I don't like being alone...

Maria: But... but is there anyone left alive?


II. Maria spotyka Ernesta

(Maria delikatnie uchyla drzwi. Ktoś po drugiej stronie brutalnie
zamyka je z powrotem)

Maria: Ah...

Maria: Is somebody there?

(Maria puka do drzwi)

Maria: Open up.

(Puka ponownie)

Maria: Hello?

(Puka ponownie)

Ernest: Stop it. You're disturbing me.

Maria: Whew, thank god. I finally found somebody.

Maria: Can you open the door?

Ernest: No.

Maria: But why?

Ernest: Is it really necessary for me to answer all your tedious
questions?

Maria: Yes.

Ernest: Oh, I didn't know that.

Ernest: I want to be alone. Other people just irritate me.

Maria: I just want to see another human face.

Maria: Do you know what's happening in this town?

Maria: There's no one here...just monsters.

Ernest: Yes, I know.

Ernest: But so what?

Ernest: It's nothing to do with me. No one here means there's
no one to disturb me.

Maria: You want to be alone in this insane asylum?

Ernest: Yes, exactly.

Ernest: But how can you say that it is this town that is insane?

Ernest: Perhaps it is we who are insane.

Ernest: Both of us... hopelessly insane.

Ernest: Are you satisfied? Would you leave me alone?

Maria: My name is...Maria. What's your name?

(Nie ma żadnej odpowiedzi. Maria puka ponownie)

Ernest: Ernest.

Maria: Hemingway?

Ernest: Baldwin.

Maria: Ernest... I'll be back.

[Jeśli spróbujesz jeszcze raz otworzyć drzwi, będzie miała miejsce
następująca scena]

Maria: Ernest, are you there?

(Nikt nie odpowiada)

Maria: No I guess not...


III. Prośba Ernesta

(Maria puka do drzwi sypialni)

Maria: Do you know a little girl named Amy?

Ernest: Why do you ask me that?

Maria: This letter, "TO MY DEAREST DADDY"... it's from a girl
named Amy Baldwin.

Maria: You're "DADDY"?

Ernest: Yes.

Ernest: Where did you find that?

Maria: Up in the attic.

Ernest: Oh...

Ernest: What a fool... Now... when it's too late, I finally
understand why.

Ernest: Why she was there...

Ernest: Why she was holding the empty envelope in her hand
when she... when she fell.

Maria: Ernest, Amy... She isn't...?

Maria: I'm sorry. I'm sorry I reminded you.

Ernest: No need to apologize. You didn't remind me.

Ernest: I've never forgotten...

Ernest: Maria.

Ernest: Some things we forget and some things we can never
forget......

Ernest: It's funny... I'm not sure which is sadder.

Ernest: It's been 10 years, but I still...

Maria: Ernest,I'm sorry. I didn't know...

Ernest: No, it's fine.

Ernest: Maria, that letter...

Maria: I'll leave it here.

(Maria wsuwa kartkę pod drzwi, a Ernest ją bierze)

Ernest: Thanks.

Ernest: Maria....? So you must be......

Ernest: That's why. That's why you could see me.

Maria: Huh?

Ernest: So perhaps that means that I can hope for a miracle as well?

Maria: What do you mean?

Ernest: In the apartment next door, there is a bottle containing
a white liquid.

Ernest: I don't know exactly where it is, but I know it's in there
somewhere.

Ernest: I must have it.

Maria: You...want me to get it for you?

Ernest: Please...

Maria: Why don't you just get it yourself?

Ernest: If I could, believe me I would but I......

Maria: ......White?

Ernest: I'll open the stairway door.

Maria: I'll open the stairway door.

Maria: Ernest, do you really think it will work?

Ernest: I don't know...

Maria: Well, that's okay. I don't mind fightin for an
impossible cause.

Maria: Anyway, it beats just just giving up and doing nothing.

(Maria zaczyna odchodzić)

Ernest: Maria.. thank you.

[Jeśli spróbujesz jeszcze raz otworzyć drzwi, będzie miała miejsce
następująca scena]

Maria: You think miracles can really happen?

Ernest: This is Silent Hill.

Maria: Yeah, mabye that's the problem.

Ernest: Oh Maria. You think too much. I'm from here. This is my town.


IV. Prawda o Erneście

(Maria wraca do sypialni z białym płynem)

Ernest: Thank you Maria.

Ernest: That's the only item I couldn't get myself.

Ernest: By the time I found out about it, I could no longer
leave this house.

Ernest: So long...

Maria: Yes, but will...

Ernest: Maria, the Gods are here.

Ernest: You know it too. You were born in this town.

Maria: I'm not sure "God" is the right word.

Ernest: Do you believe in Fate?

Maria: Not really.

Ernest: That's fine then.

Maria: Ernest, can you open this?

Ernest: This is a dead end. There's nothing beyond here.

Maria: I know.

Maria: So... What if I had said I believed in Fate?

Ernest: That James, he's a bad man.

Maria: James...?

Maria: Y,yes...... I know.

Ernest: He's looking for the you that isn't you.

Maria: Because he's kind.

Maria: Do you...know something?

Ernest: Yes..... Maria, you're...

Maria: Anyway, that's just what you think. You don't really
know anything.

Maria: That's okay.

Ernest: Ok.

(Maria otwiera drzwi i wchodzi do pokoju, który okazuje się pusty.
Na stole leży nierozpakowany prezent Amy. Maria rozgląda się
przez chwilę po pokoju, po czym wychodzi)


V. Maria spotyka Jamesa

(Maria idzie wąską drogą, zatrzymuje się i przykłada sobie pistolet
do głowy. Po chwili rzuca pistolet pod ścianę i idzie dalej przed siebie)

Maria: James......

(Ekran się wyciemnia)

James: Mary?

James: No... You're not.

Maria: Do I look like you girlfriend?

Maria: My name... is Maria.

(Napisy końcowe)