Polski scenopis:

(Maria wraca do sypialni z białym płynem)

Ernest: Dziękuję, Mario.

Ernest: To jedyny przedmiot, którego nie mogłem samemu zdobyć.

Ernest: Zanim sobie to uświadomiłem, nie mogłem już opuścić
tego domu.

Ernest: Żegnaj...

Maria: Tak, ale...

Ernest: Maria, Bogowie są tutaj.

Ernest: Też o tym wiesz. Urodziłaś się w tym mieście.

Maria: Nie jestem pewna, czy "Bóg" to właściwe słowo.

Ernest: Wierzysz w Przeznaczenie?

Maria: Nie bardzo.

Ernest: W takim razie w porządku.

Maria: Ernest, możesz to otworzyć?

Ernest: To ślepy zaułek. Dalej już nic nie ma.

Maria: Wiem.

Maria: Więc... Co gdybym powiedziała, że wierzę w Przeznaczenie?

Ernest: Ten James, on jest złym człowiekiem.

Maria: James...?

Maria: T, tak... wiem.

Ernest: Szuka ciebie, które nie jest tobą.

Maria: Ponieważ jest miły.

Maria: Czy ty... coś wiesz?

Ernest: Tak... Mario, jesteś...

Maria: Mówisz tylko to, co myślisz. Tak na prawdę niczego nie wiesz.

Maria: W porządku.

Ernest: Ok.

(Maria otwiera drzwi i wchodzi do pokoju, który okazuje się pusty.
Na stole leży nierozpakowany prezent Amy. Maria rozgląda się przez
chwilę po pokoju, po czym wychodzi. Idzie wąską drogą, zatrzymuje
się i przykłada sobie pistolet do głowy. Po chwili rzuca pistolet pod
ścianę i idzie dalej przed siebie)

Maria: James...

(Ekran się wyciemnia)

James: Mary?

James: Nie... Nie jesteś nią.

Maria: Wyglądam jak Twoja dziewczyna?

Maria: Nazywam się... Maria.

(Napisy końcowe)

Oryginalny scenopis:

(Maria wraca do sypialni z białym płynem)

Ernest: Thank you Maria.

Ernest: That's the only item I couldn't get myself.

Ernest: By the time I found out about it, I could no longer
leave this house.

Ernest: So long...

Maria: Yes, but will...

Ernest: Maria, the Gods are here.

Ernest: You know it too. You were born in this town.

Maria: I'm not sure "God" is the right word.

Ernest: Do you believe in Fate?

Maria: Not really.

Ernest: That's fine then.

Maria: Ernest, can you open this?

Ernest: This is a dead end. There's nothing beyond here.

Maria: I know.

Maria: So... What if I had said I believed in Fate?

Ernest: That James, he's a bad man.

Maria: James...?

Maria: Y,yes...... I know.

Ernest: He's looking for the you that isn't you.

Maria: Because he's kind.

Maria: Do you...know something?

Ernest: Yes..... Maria, you're...

Maria: Anyway, that's just what you think. You don't really
know anything.

Maria: That's okay.

Ernest: Ok.

(Maria otwiera drzwi i wchodzi do pokoju, który okazuje się pusty.
Na stole leży nierozpakowany prezent Amy. Maria rozgląda się
przez chwilę po pokoju, po czym wychodzi. Idzie wąską drogą, zatrzymuje
się i przykłada sobie pistolet do głowy. Po chwili rzuca pistolet pod ścianę
i idzie dalej przed siebie)

Maria: James......

(Ekran się wyciemnia)

James: Mary?

James: No... You're not.

Maria: Do I look like you girlfriend?

Maria: My name... is Maria.

(Napisy końcowe)