Jedynka - takiego strachu nie zaznalem w żadnej innej częśći ( no może 3ka próbowała, jednak bardziej fajerwerkami graficznymi), motywy z syrenami, pierwszy i najlepszy szpital - Alchemilla, Midwich, które IMO jest jedną z najlepszych miejscówek z serii. Miszmasz w Nowhere... poezja.
Dwójka -ponieważ nic nie przeraża mnie tak bardzo jak głucha cisza. Biegając przez zamglone ulice miasta, abo chodząc po ciemnych korytarzach apartamentów (tam, gdzie biegał pająk) miałam naprawdę niezłego stracha .
A jak pierwszy raz zobaczyłam Piramidka z 5 minut nie ruszałam pada ^^ .
Jedynka i trójka też zapewniły mi wiele wrażeń, ale, jako że w dwójkę grałam jako pierwszą i nie wiedziałam, czego się spodziewac, to jednak najbardziej bałam się właśnie przy niej.
Jedynka only 1 !
2 Jest piękna cudowna i dramatyczna, ale to 1 ma strach
Oczywiscie na ocenę ma wpływ sentyment także Pamietam gdy moze po 30 razie skończyłem sobie ja tak "na szybko" bez mrugnięcia okiem a do łazienki itak jakoś bałem się wstać xD....NIGDY nie miałem takiego stracha (przez grę oczywiscie) jak po SH1 ...4 nie straszy w ogóle ...3 jakoś lekko albo też wcale...2 niszczy fabułą...dramaturgią ..tam się łzy cisną do oczu a w finałowych momentach miałem dreszcz na plecach i myslałem ze energia mnie rozsadzi...ale tylko przy SH1 serce miałem w gardle i bałem się nacisnąć guzik by wyjść za drzwi szkolnej toalety
Jedynka. Fabuła, muzyka, lokacje i klimat. Klimat, którego nie da się porównać z innymi grami..był ciężki, przytłaczający i z taką nutką tajemnicy.
Nigdy nie zapomnę tej części, nawet jak będę rozpadającym się 90 letnim dziadem, SH zawsze będzie w mojej pamięci. To pierwszy survival horror z jakim miałem do czynienia, nigdy wcześniej nie myślałem, że można bać się przy grze. Ehhh.. gdybym tylko mógł cofnąć czas i zagrać w SH pierwszy raz. Bo to właśnie pierwszy raz jest najlepszy. Czujesz największy strach, zdezorientowanie i zagubienie, które aż odpycha od monitora. Początkowo grałem po 10-20 minut i wyłączałem grę. Chyba nie było żadnej lokacji przy, której się nie bałem. Przy pozostałych częściach wiedziałem już czego mam się spodziewać, toteż szum radia, mgła itp już nie przyprawiały mnie o palpitacje serca jak w przypadku SH1. A teraz kilka cytatów, które opiszą moje wrażenia w 100%:
Raq napisał/a:
ale tylko przy SH1 serce miałem w gardle i bałem się nacisnąć guzik by wyjść za drzwi szkolnej toalety
Cytat:
Jedynka - takiego strachu nie zaznalem w żadnej innej częśći
Cytat:
Ofkors SH1. Tam było coś takiego przygniatającego, mrocznego, złego co nie pozwalało mi grać dłużej niż pół godziny, bo potem się za bardzo wczuwałem i miałem schizy...
Cytat:
Dla mnie jest to najstraszniejszy horror w historii.
Cytat:
Jedyka uderzyła mnie w łeb rzuciła mną jak szmatą o ściane i jeszcze rozdeptała na ziemi.
Tyle w temacie tej części.
SH3 nie wywarł na mnie już takiego wrażenia jak SH1. Co z tego, że lepsza grafika? Fabuły z pierwszej i drugiej części i tak nie pobije, klimatem nie powali (z wyjątkiem kilku lokacji), ale nie mogę powiedzieć, że się nie bałem bo po prostu okrutnie bym skłamał :grin:. Jedynie Church może konkurować np. z Midwich Elementary School czy Alchemilla Hospital, ale to nie znaczy, że jest lepsze.
o SH2 wypowiem się nieco później o ile nie zapomnę xD
Ostatnio zmieniony przez Bersek 2008-05-31, 10:22, w całości zmieniany 5 razy
Moja opinia oscyluje pomiędzy pierwszą i trzecią osłoną. Dziś jednak konfrontowałem ze sobą obie części. Wniosek? Trójka wymiata! Grafika jest na plus, bo jeżeli chodzi o tekstury, to idealnie odsłaniają to, co odsłaniać mają. I radio, i utwory przypisane do określonych miejsc, wywierają na emocjach taką presję, że nieomal spadam z krzesła! Co więcej, jedynkę potrafię przejść trzy razy dziennie, natomiast trójka odpycha mnie za każdym razem coraz mocniej. To prawdziwa poezja miodem płynąca, ustala wzorzec przerażenia, do którego inne gry jeno przyrównywać się mogą! Ekhm, i pisząc normalnie, przeważają tam pomieszczenia zamknięte, a to, jak wiemy, może nie każdemu imponuje, jednakże jest to na plus, bowiem ściany od zawsze w Silent Hill sprawiały wrażenie żywych, gniotących nas coraz bardziej i zwężających się... Oooo!
Ofkors SH1. Tam było coś takiego przygniatającego, mrocznego, złego co nie pozwalało mi grać dłużej niż pół godziny, bo potem się za bardzo wczuwałem i miałem schizy...
Bez cienia wątpliwości: SH1. Wg mnie jest to najstraszniejsza część serii. Powiem więcej. Dla mnie jest to najstraszniejszy horror w historii. Poważnie. Wątpie, czy znalazła by się współcześnie produkcja, która mogłaby stanąć w szranki z SH1. Miejmy tylko nadzieję, że SH5 będzie łączyło w sobie świetny klimat SH1 oraz świetnie opowiedzianą fabułę (jak to było w SH2).
Aczkolwiek moją ulubioną częścią jest dwójka... za najstraszniejszą uważam jedynkę. Klimat tej części jest tak ciężki i gęsty, że można wziąć butelkę i go zebrać jak powietrze. W stuprocentowym stężeniu.
I Anioł w biel odzian otworzył Żelazną Księgę,
I Piąty Jeździec wyruszył w rydwanie płomiennego lodu,
I słychać było łamanie praw i pękanie więzów, a tłumy zakrzyknęły:
- O Boże, teraz to naprawdę mamy kłopot!.
Kurka wodna! Jedynka. Za tą cholerną przemienioną szkołę. Tydzień śniła mi się po nocach. A potem normalna już zupełnie po pokonaniu bossa. Zamglona, i cicha jakby zupełnie inna niż na samym wejściu gdy wszystko pociemniało. Czasami myślałem sobie gdyby tak moja buda zamieniłaby się w coś takiego. Przyszedłbym do niej a po późnych zajęciach...
Hmm, tak myślę i myślę (cud :razz: ),no i chyba wydaje mi się, że faktycznie jedynka była dla mnie najstraszniejsza. Nie wiem, może dlatego, że byłam wtedy, hmm... mała =D I szczególnie lubiłam w nią grać wieczorem, kiedy nikogo nie było w domu. To była masakra, zwłaszcza w odmienionej szkole :shock: Każdy dźwięk odczuwałam na skórze.
Ale inne części też mnie w niektórych momentach straszyły. Przyznam bez bicia, że jak mi pierwszy raz włączono 4-ke, to pokojem 302 byłam przerażona. Może dlatego, że nie wiedziałam jak ię tam poruszać, nie wiem. Ale potem mi przeszło. Do momentu nawiedzeń. A potem znów przeszło. Ja poprostu lubie duchy ;P I lubie się bać :grin: ^^"
Sh2, w 1 potwory choć przemyślane i fabularnie uzasadnione poprostu nie działały na mnie (kłamie jak cholera, bałem sie zajebiscie ale przy SH2 bardziej ) Wiem ze strach nie bierze sie tylko z przeciwników ale do Lying creature pałem sie podejść a psiaki i ptaki masakrowałem jak zombiaki w Residencie.
Pierwowzór jest zawsze najlepszy :grin2: . Jedyka uderzyła mnie w łeb rzuciła mną jak szmatą o ściane i jeszcze rozdeptała na ziemi. Niesamowita gra. Kolejne częśći po prostu sobie były. Ale już mnie tak nie zaskakiwały jak jedyneczka. Co prawda SH2 ma najlepszą spośród wszystkich fabułę, nocne sesyjki z trójką nie dawały mi spać po nocach a czwórka... (no dobra czwórka niczym mi nie zapadła w pamięć :grin: ) ale to nie to samo. Jeszcze jedno: jako że przed SH ideałem survival horroru byl dla mnie Resident Evil to gdy zasiadlem do SH zaskoczył mnie poziom zagadek. Masterpiece:)
A po co? Żeby powstał kolejny Twin Snakes? Jedynka jaka jest taka mi styknie - po dziewięciu latach nadal straszy i gniecie klimatem więc czego chceć więcej?
nie wyraziłem sie jasno. chciałbym zobaczyć ją w nowej odsłonie graficznej, z dzisiejszą techniką niejednemu/ej gacie by zleciały z dupska . to miałem na myśli. żadnych nowych udziwnień fabularnych itp. żeby nie było gniotu.
jo
_________________ techno party to nie żarty: kły wybite, ryj obdarty
Mi grafika w jedynce również nie przeszkadza, a gdyby stworzyli SH1 od początku w nowej odsłonie graficznej to osobiście wątpię czy dorównała by klimatem i czy byłaby tak straszna jak nasz kochany dziewięciolatek :grin2:
Wiek: 33 Dołączyła: 10 Mar 2008 Posty: 29 Skąd: Z Twoich Najgorszych Snów
Wysłany: 2008-04-13, 11:00
Poza tym znając tych wszystkich dupków co się takimi rzeczami zajmują na pewno nie poprzestaliby tylko na tuningu grafiki i wywalili jakieś coś brzydkiego
I byłby gniot
Mnie się też zdecydowanie jedynka najbardziej podoba (nie żebym grała tylko w jedynkę a części drugiej nie mogła przejść dalej niż do studni w muzeum z powodów technicznych xP)
Ale ta gra ma w sobie Coś I właśnie to Coś sprawia że mimo paskudnej grafiki (momentami bardzo się z niej cieszyłam ze jest jaka jest i nie widać więcej xP) mimo tego ze Harry wygląda jak łażący graniastosłup i gada strasznie powooooooli i mimo tego że przeszłam już tą grę raz (co chwila zaglądając do opisu przejścia tak że znam ją już na pamięć ) jak ją wczora j sobie włączyłam zeby się zrelaksować stwierdzilam że jednak wole sobie znaleść inna rozrywkę żeby noc przespać spokojnie
Ta Gra Jest Straszna xP
Jak dla mnie SH2. Pierwsza część w jaką grałem (w wieku bodajże 10 lat :razz: ). To było coś niesamowitego. Coś tak a strasznego, a jednocześnie innego od tych wszystkich filmów z zombiakami które do tej pory widziałem. Nie do końca ją rozumiałem, dopóki nie odkryłem tego forum :grin: Masterpis!
_________________
Jeden z najśmiejszniejszych dzieciaków neo na tym forum napisał/a:
i na podłodze była krew. a pod krwiom leżał list. otworzyłem go a z niego wylała sie krew...
momentami bardzo się z niej cieszyłam ze jest jaka jest i nie widać więcej xP
Mnie właśnie to najbardziej się podoba w pierwszym Silencie - że nic nie widać:). Buduje napięcie a w połączeni z muzyką i niepokojącymi dźwiękami po prostu miażdży. Dobrym porównaniem może być tu Doom 3 (w którego ostatnio się zagrywam:) - w niektórych lokacjach jest tak ciemno, że nie widać czubka spluwy a wokół biega pełno impów. Nic nie widać i wpadam w panikę. Dużym plusem Dooma w tej sytuacji jest to, że nie można na raz trzymać latarki i broni, więc albo wal na ślepo (bo nie widzisz przeciwnika) albo poświeć sobie na mostrum ryzykując urwanie głowy (bo jesteś bezbronny). Mistrzowskie rozwiązanie. Fajnie jakby wprowadzili podobny patent do SH.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
.
P.S. Tylko nie dorobiłem się jeszcze memorki do ps1, a chętnie bym pograł 
