[kraken11]

[Doxepine]

Chyba nie czytasz moich postów dość uważnie, bo cały czas poruszasz te same kwestie, które ja próbowałem przedstawić ze swojej perspektywy.

[STRusz]

Zwykły Kowalski może uczestniczyć w koszmarze gdy zaczyna odkrywać jaki jest naprawdę wewnętrznie.
Przedstawienie rozgrywać się może dzięki stworzeniu rozbudowanej struktury głeboko rozkminowych dialogów w formie prowadzenia dialogów wewnętrznych które by prowadził gracz za mocą wyboru tekstu w celu dążenia do samopoznania Nathaniela.

Pustelniczy trybu życia może na prawdę stworzyć wew. potwora.
Bohatera można ochrzcić mianem dziwnego/niezwykłego? Na tyle było by jego historii, resztę gracz wstawiając go we własny film.

"to ma być jego gra, jego fantazja i jego spojrzenie na wszystkie te wydarzenia"
no i kreuje mi się koncept świata makiet który będzie wywalać graczowi bałagan istnienia by jego myśli kierowały się wszędzie tam gdzie nie ma doskonałości.
przykład: spotkamy obłąkaną policjantkę która kieruje nie istniejącym ruchem na środku ulic.
W rozmowie z nią dowiesz się jak bardzo jest potrzebna jest ona tym ludziom którzy podróżują samochodami.
Od 2.00 filmik inspiruje.

"Czy Henry nie może zwyczajnie przypieprzyć z buta w szybę?"
No właśnie można zastosować perfidnie swoistą tu cechę świata makiet - mianowicie szyba jest makietą.
By na przekór temu stanął gracz stosowana jest skrzętna technologia mentalną np (patrz zagadka z ilością kończyn SH1) .

[lolek00]

Stary w ultra skrócie:

- na forum mało jest
- mają już fabułę, bohatera itd
- mają nawet więcej (sfera kodzenia)

- podczas ostatniej konferencji... chyba się z nimi minąłem O_o' albo jej nie było xD

[Nazar]

Na forum mało jest, bo nie ma większego sensu zamieszczać informacji, które podlegają ciągłym zmianom. Poza tym sporo jest jeszcze do zrobienia

[Linmarin]

Przyznam, że skipnęłam ostatnie dwie strony, bo kiedy przeczytałam, ze główny bohater mógłby mieć towarzysza, przyszło mi do głowy coś takiego- (G)łówny (B)ohater trafia do miasta (widzę kątem oka, że Mateczka Polska przoduje przed Hamerykańskim SH) z przyjacielem. Są razem, wspólnie przyjechali, pierwsze minuty gry, jest bosko, wiadomo, razem mniej straszno. Chcemy się wydostać, to oczywiste, nie przyjechaliśmy tu na skutek listu, czy innej formy wezwania, pozornie- czysty przypadek. Trzymamy się obrzeży miasta, nie ma potrzeby zagłębiać się wszak w to dziwnie ciche, zamglone i opustoszałe z pozoru miasto. I teraz albo GB traci przytomność, albo przechodzimy płynnie do Otherworld... Mniejsza, tak czy inaczej rozdzielamy się z towarzyszem, zostaliśmy sami. Stajemy na nogi- Thorze Gromowładny, jesteśmy sami! O.O
Chwilę świrujemy sobie, ale konie końców idziemy przed siebie, co będziemy tak stać, krótkofalówka! Leży sobie na ziemi i trzeszczy. A pośród trzasków słychać głos- głos przyjaciela, co to mu się zniknęło nagle. 'Ratuj, pomóż, WTF man!' To lecimy z misją ratunkową. Coraz głębiej w miasto, w same silentowe trzewia. Co jakiś czas, nie za często, naprowadza nas nasz przyjaciel, odzywając się wśród trzasków. I nagle, kiedy jesteśmy już po uszy w g... W ekskrementach dociera do nas powoli, ze coś jest nie tak, coś tu nie pasuje, coś... To wcale nie jest nasz przyjaciel. Nawet, jeśli to jego głos, to z pewnością nie on. Dociera to do nas powolutku, od drobnego ukłucia w okolicach potylicy do tłusciutkiej, pełnowymiarowej, ślicznej paniki. Krótkofalówka całkowicie milknie. Ale którędy do wyjścia?
Ok, takie tam luźne : X

[Amadi_Townshend]

Mój projekcik bohatera:
-Imię i Nazwisko: Scott Craycker
34 letni gość. Został wysłany do psychiatryka i sedzi tam dobre 5 miesięcy. Diagnoza była jednoznaczna i bezdyskusyjna: zaawansowana schizofrenia z elementami zaburzeń rzeczywistości. Jednak Scott taki pewny nie jest: nie ma plam w pamięci ale też nie pamięta by robił coś dziwnego. W jakiś sposób (szczególy do ustalenia ) przenosi się do Silent Hill. Tam wychodzi na jaw że schizofrenii nie ma ale nie jest sam... w swoim ciele. W Scott'cie siedzi coś jeszcze.

[Alice]

Najlepsze pomysły (według mnie oczywiście):
- Przyjazd do miasteczka więcej niż trójka bohaterów i wszyscy się znają (wspomniana wycieczka szkolna na przykład), i już na początku gry wszyscy rozdzielają się (jak w tych głupich horrorach).
- Miasto funkcjonuje "normalnie", mimo że mieszkańców ani widu ani słychu. Przynajmiej nie w takiej ilości, zeby uznać, że mieszka tu ktoś żywy.
- "Turyści" są zwykłymi ludźmi ze zwykłymi problemami, przynajmiej na pierwszy rzut oka. Każdy z nich ma własne problemy życiowe, fobie i pragnienia. Każde z nich inaczej też reaguje na sytuację w mieście (Scenariusz podobny do historii James'a lub Murphy'ego lub kilka scenariuszy z podobnym początkiem).
- Nawiązania do poprzednich odsłon gry (niekoniecznie tylko główna seria) oraz ciekawych filmów i książek.
- Pies (ale nie o imieniu Scooby) jako element fabuły (nie jako potwór czy dodatek).
- Tutejsi (wspomniana policjantka opieprzająca protagonitę, że zakłóca ruch drogowy + osoby podobne to ciekawszych bohaterów drugoplanowych z innych odsłon jak Walter, Vincent, Howard, Maria i Ernest).


Tylko co z tego ułożyć? No więc jest tak:
Pewnego dnia grupka znajomych (Mięśniak grający w futbol, nieco złośliwa dziewoja wyglądająca na bardziej normalnego gotha, nieco dziwaczny koleżka miewający przebłyski gęniuszu w różnych dziedzinach, informatyk realista i może jeszcze maniak horrorów [można by jeszcze o nich przedyskutować]) z Brahms\Ashfield wybiera się na wycieczkę po lesie. Pies jednego z nich zrywa się nagle ze smyczy i pędzi w głąb lasu, a za nim właściciel i reszta ekipy. W czasie pogonii za niesfornym zwierzakiem rozdzielają się i każde z nich trafia do innej części miasteczka (Jak? To niech będzie niedopowiedziane.). Tu jest teraz problem z wyborem bohatera. Mi najbardziej by odpowiadało, gdyby był wybór scenariusza co jest wyjątkowo kłopotliwe, ponieważ historia niezwiązana z Alessą czy psychopatycznym mordercą odprawiajającym 21 sacrament wymaga budowy Innego Świata oraz potworów dla każdego bohatera z osobna. Wracając do fabuły, gralibyśmy samotną postacią, która na początku nie wie, gdzie jest ani co się stało z ludźmi (ekipa plus mieszkańcy). bohater prubuje najpierw dowiedzieć sie gdzie jest i gdzie jego kumple i dość szybko odkrywa, że z miastem jest coś nie tak (na początku coś subtelnego może jakieś cienie ostaci unikające kontaktu z protagonistą oraz brak logiki w niektórych sprawach jak słynne zmieniające się światła mimo braku żywego ducha oraz dziwne dźwięki). Kiedy w koncu bohater odkryje, że znajduje się w Silent Hill (może to wyczytać z mapy, gazety lub z jakiegokolwiek miejsca, gdzie nazwa miasta nie byłaby dziwna) to dopiero w tedy pojawiają się potwory. Pierwsze starcie to nic innego jak branie nóg za pas co skutkuje tylko tym, że tam, gdzie jeszcze była ścieżka, którą się przyszło teraz jest jedna wielka wyrwa w ziemi a drugiego brzegu nie widać. Bohaterowi nie zostało już nic, jak stanąć do walki z maszkarami, starając się znaleść jakieś inne wyjście. Pierwsze maszkary wyglądają po prostu jak zdeformowane żywe trupy (dla wszystich, jeśli dla każdego z przybyłych będą osobne scenariusze), następne potwory bardziej konkretnym wyglądzie pojawiają się, kiedy bohater ujawni coś o sobie (na przykład w szpitalu znajdując prochy przypomni mu się, jak dowiedział się, że jego matka/ojciec jest ćpunem, co przywoła upiorne pielegniarki z przerośniętymi strzykawkami w dłoniach). Oczywiście spotkania z kuplami bohatera też będą miały miejsce, ale w przeciwieństwie do pozostałych cześci (nielicząc BFAW) postaci będą od siebie odzielone różnymi przegrodami. To do gracza będzie należeć decyzja czy będzie pomagać kumplom protagonisty czy się na nich wypnie i sam spróbuje zwiać, a to będzie miało wpływ na wybór zakończenia (jak to dobrze zrobić, to może być więcej zakończeń niż w SH 1: Play Novel). "Miejscowi" też mogą się pojawiać i dawać pewne skazówki na temat miasta, a podczas podróży po otherworldzie w oddali można by zauważyć sylwetki postaci, które albo gdzieś biegną\idą, kompletnie nas nie widząc, albo próbują zwrócić na siebie uwagęm, chcąc się z nami skontaktować. Do historii można też dodać momenty, w których gracz dowiaduje się zaskakujących faktów na temat osób, które poznał już na starcie jak i tych poznanych w miasteczku.


Summa sumaróm che normalnego gościa (z któreś ze wspomnianych mieścin), który jest normalnym przeciętniakiem, którego raczej łatwo przestraszyć i który ma w miare normalne życie. A jeszcze lepiej gdyby było do pięciu takich osobników do wyboru i każdy miałby nieco odmienne normalne zycie z ciekawymi problemami (jak wspomniana matka narkomanka).
Tak, wiem, to jeden wielki potok myśli, ale mam nadzieje że czytelny. Proszę o komentarze.

Inną możliwością jest zrobienie SH na podstwawie któreś z postaci pobocznych z innych części. Chętnie pograłabym Cybil albo Angelą.