Od zawsze uwielbiałem gry nietypowe, niepoddające się zjawisku współczesnej hermetyzacji, mogące poniekąd otrzeć się o terminologię wirtualnych dzieł sztuki (jeżeli takowa istnieje). Można odnieść tutaj wrażenie, że gry komputerowe, to tylko pusta odskocznia od rzeczywistości, wręcz kolejna, mało ambitna materia otaczającej nas popkultury. Czy tak jest w istocie? Powyższy przykład stanowi dla mnie swoiste świadectwo na to, jak gra komputerowa może poruszyć, zmusić do myślenia w sensie poszukiwania pewnych wartości filozoficznych czy też egzystencjalnych. Jest to gra mało znana, żeby nie powiedzieć - potwornie niedoceniana w szerszym kręgu odbiorców. Dlaczego tak się dzieje? Współcześnie, w dobie bezmyślnych sztrzelanek typu Unreal, odbiorca jest odpychany od wszelkich procesów myślowych, a uwaga gracza skupia się tylko na małym celowniku, oraz kolejnych oponentach, mogących pojawić się zza każdego rogu. Tak więc, w tym całym panteonie action-gierek, nie ma obecnie miejsca dla pozycji, które mogą przynieść swoją treścią jakieś wyższe wartości. Szkoda, ale nie o tym przyszło mi prawic w tym poście. Odbiegając już troszkę od tego, bez mała wstępu recenzyjnego, postanowię pokrótce opisać powyższy produkt.
Gra swoim motywem przewodnim jest oparta na twórczości klasyka i mistrza grozy, Edgara Allana Poe. Stąd też pojawia się pierwsza przeszkoda w grze, gdyż bez znajomości jego utworów, niespodzianie ciężko jest poradzić sobie z bardzo ciężkim, wręcz dusznym klimatem jaki serwuje nam gra. Przeciwnicy surrealizmu oraz pewnej statyczności także powinni unikać tej gry niczym ognia. Nie dzieję się tutaj (w sensie akcji) zbyt wiele, a całość rozgrywa się za pomocą dziwacznych obrazów, które popychają naszą wyobraźnię do działania. W postrzeganiu świata gry pomaga nam także wyborna gra aktorska (William S. Burroughs recytujący "Maskę Czerwonego Moru", to coś niesamowitego), a także niezwykle przejmująca i przechodząca przez człowieka na wskroś oprawa muzyczna. Zagadki w grze potrafią napsuć krwi, i zdecydowanie do łatwych nie zależą. W tej kwestii po raz kolejny kłania się znajomość dzieł Poego, bez których naprawdę trudno zrobić cokolwiek.
Na dobrą sprawę ciężko nazwać The Dark Eye grą. Bardziej pasuje do niej określenie "Interaktywna Opowieść", w której przekłada się głębię filozoficzną i fabularną dojrzałość nad klasyczną rozrywkę. Pozycja godna polecenia dla ludzi kochających dzieła pokroju Lyncha, Yodorowskiego, Bunuela czy Daliego, a przede wszystkim zwolenników twórczości E.A Poe. Ja do takich ludzi właśnie się zaliczam, tak więc ocena gry przychodzi mi nad wyraz łatwo. Bez wahania przyznaję dlań pełne 10/10. Gra w służbie filozofii? Dla mnie nie ma większej frajdy!!!!
Obecnie staram się dotrzeć do gry o nazwie Black Mirror. Ktoś może mi powiedzieć, czy warto?
Grałem w tą grę jakieś pół roku temu i ci powiem że to bardzo dobra old schoolowa przygodówka.
Old-school w sensie statyczne tła i interfejs point and click,takie przygodówki najbardziej lubie.
Gra bardzo dobrą fabułe i klimat hmmm jakby to powiedzieć....tajemniczości.
Zagraj,nie zawiedziesz się.
Pomógł: 2 razy Wiek: 32 Dołączył: 07 Sie 2008 Posty: 996 Skąd: Dowództwo Galaktyczne Ashtar
Wysłany: 2008-08-12, 23:24
Moja ulubiona przygodówka to Gabriel Knight 3, dosyć długa(3cd) wciągająca, fajna fabuła i ogólnie dobra gierka wysoko oceniona. Przeszedłem też pare innych przygodówek Larry 7:Miłość na fali(Larry to był gościu :-)), Atlantis 1 i 2 (polskiej wersji trójki nie ma nawet na allegro)
The Longest Journey, Na kłopoty pantera, było jeszcze kilka ale pozapominałem tytuły
Wiek: 33 Dołączył: 25 Sie 2008 Posty: 149 Skąd: Oleśnica
Wysłany: 2008-12-26, 12:06
A grał ktoś z Was z przecudną grę, jaką jest Shenmue ? Pozycja wybitna, świetna fabuła, przedstawiony świat, możliwości... Wszystko! Shenmue & Shenmue II to gry mojego życia. Ciekawi mnie, czy ktoś tutaj w ogóle o nich słyszał...
Dużo słyszałem o Shenmue (tzn. nie o grze samej w sobie, tylko o tym jaka to ona wspaniała nie jest), ale do tej pory jakoś mnie do niej nie ciągnie no i właściwie nic o niej nie wiem. Słyszałem, że najbardziej do niej podobna gra to Yakuza, w którą grałem na PS2 i bardzo mi się podobała. Na czym ona właściwie polega i w czym tkwi jej magia? Może jednak się skuszę na tego DC, żeby zagrac...
Niecierpliwie czekam na kontynuację Still Life. Nie ukrywam, że pierwsza cześć tej przygodówki, wywarła na mnie ogromne wrażenia. Zaskoczyła przede wszystkim konsekwentnie budowanym klimatem, świetną fabułą i wielowymiarowymi postaciami, które z papierowością nie mają zbyt wiele wspólnego. Bez wątpienia, jest to jedna z najbardziej oczekiwanych przeze mnie gier A.D 2009. Ave Ja!
Niecierpliwie czekam na kontynuację Still Life. Nie ukrywam, że pierwsza cześć tej przygodówki, wywarła na mnie ogromne wrażenia. Zaskoczyła przede wszystkim konsekwentnie budowanym klimatem, świetną fabułą i wielowymiarowymi postaciami, które z papierowością nie mają zbyt wiele wspólnego. Bez wątpienia, jest to jedna z najbardziej oczekiwanych przeze mnie gier A.D 2009. Ave Ja!
Zgadzam się z tobą,Still Life było świetne ale to nic dziwnego skoro nad grą pracowało studio Microids.
Btw,Still Life to kontynuacja gry Post Mortem,grałeś w nią?
Owszem, miałem okazję przejść Post Mortem. Pozycja bez dwóch zdań ciekawa, choć gorsza od wspomnianego przeze mnie Still Life. Samej historii nie mam nic do zarzucenia, ale muszę wspomnieć o beznadziejności niektórych dialogów. Momentami odechciewało się grac, ale mniej więcej w połowie wszystko się normuje, czego wynikiem jest satysfakcja z ukończenia kolejnej, dobrej gry przygodowej. Microids jest wielkie
Zgadzam się z tobą,Still Life było świetne ale to nic dziwnego skoro nad grą pracowało studio Microids.
Btw,Still Life to kontynuacja gry Post Mortem,grałeś w nią?
Mam nawet oryginał Post Mortem (dostałem kiedyś od kumpla), ale że jest z polskim dubbingiem i to raczej kiepskim, to niezbyt kwapiło mi się do grania. A szkoda bo tytuł wydał się nader ciekawy, głównie dzięki klimatowi.
Skoro jeseśmy w temacie, to byłbym wdzięczny, gdybyście polecili mi jakąś dobrą przygodówkę w stylu Sanitarium (jeśli w ogóle taka jest, heh). Ostatnio próbowałem grać w The Dark Eye, ale ta gra chyba nie lubi WinXP, poza tym dałem sobie spokój jak kazał mi instalować quick time'a sprzed 11 lat.
I Have No Scream And I Must Scream - Na moich plecach występują ciarki, gdy mam napisać cokolwiek o tym tytule. Cholernie duszna gra, którą mogę polecić tylko osobom, lubującym się w prawdziwie popieprzonych klimatach, kochających się dodatkowo w twórczości Franza Kafki. Polecam Mike!
Dialogi dialogami,niektóre zagadki były zdrowo przegięta nie mówiąc już o słynnej zagadce z wytrychami,ludzie stalowych nerwach wymiękali przy niej.
Do do kontynuacji Still Life mam nadzieję że będzie lepsza niż ostatnie przygodówki Microids.
Bo te ostatnie ich gry nie były znowu rewelacyjne.
Jeżeli mnie pamięć nie myli, to postanowiono zrezygnować z systemu point & click, co rzuca na całość kilka obaw, ale wierzę, że otrzymam w ostateczności produkt na tyle dobry, aby chcieć poznać właściwe zakończenie całej historii.
"Jeżeli mnie pamięć nie myli, to postanowiono zrezygnować z systemu point & click, co rzuca na całość kilka obaw, ale wierzę, że otrzymam w ostateczności produkt na tyle dobry, aby chcieć poznać właściwe zakończenie całej historii."
No ja też wolę przygodówki z systemem point & click ale jak Sokal chce zrobić grę w FPP to niech tak będzie.
Wiem że to nie będzie gra taka jak Syberia ale może poziom będzie mieć zbliżony do niej.
Mike-l możesz spróbować jeszcze 7th guest,Phantasmagorię i Waxworks.
To stare przygodówki ale są naprawdę dobre i warto w nie zagrać.
http://www.scummvm.org/ O ile mnie pamięć nie myli Waxworks i 7th guest działają z scummvm.
Przedwczoraj ukończyłem ponownie Fahrenheita i w wolnym czasie chciałbym zagrać w Overcklocked. Jesteście w stanie powiedzieć mi cokolwiek na temat tego tytułu? Tematyka tej gry niezwykle mnie intryguje i chciałbym się dowiedzieć, czego mogę oczekiwać po tej pozycji.
Carmash, ja też niedługo sięgnę po Overclocked. Ostatnio mam dość strzelania, uciekania, walczenia, wysadzania, bycia rozrywanym na drobne kawałki przez potwory, błądzenia w ciemnościach, skradania się itp. W poszukiwaniu gry z ponurym klimatem i ciekawymi lokacjami natrafiłem właśnie na Overclocked i Dracula: Origin - zacznę od tej pierwszej, może mi się spodoba.
Dracula może i nie poraża, bo odkrywcza czy wybitnie zaskakująca gra to może nie jest, ale powinna Ci dostarczyć prostej, niczym nieskrępowanej rozrywki na co najmniej dwa wieczory. Overclocked nadal nie odpaliłem, gdyż czekam na nowego laptopa, ale spokojnie oczekuje swojej szansy na półeczce
Hey
mam pytanie: ludzie którzy oglądają Gram TV na TV4 - odcinek z marca 21, próbuję sobie przypomnieć tytuł gry (niby horror) o której opowiadali w dziale klasyka
Za pomoc dzięki!
_________________ NIE KLIKAJ NA OBRAZEK!!! :twisted:
Pewien ziom ci pomoże tutaj.Obadaj GRAM.TV.
http://www.youtube.com/user/R4Zi3L
Chociaż widzę ,że jeszcze nie ma tego ep-a ,ale będzie na pewno.
A tak by nie było offtopu to powiem ,że planuje w najbliższym czasie zbada Harvester-a podobno najbardziej GORE grę .
No i przydał by się odświeżyć "Post Mortem" i skończyć ją raz a dobrze.
_________________ Sono Me Dare No Me?
Ostatnio zmieniony przez SiedzacyWKiblu 2009-03-21, 22:42, w całości zmieniany 2 razy
Overclocked to w zasadzie pierwsza gra przygodowa, w którą się tak wciągnąłem - do tej pory nie miałem z tym gatunkiem do czynienia prawie wcale, ale teraz widzę, że bardzo mi on odpowiada - trzeba tylko umieć sobie znaleźć grę w klimatach, które najbardziej pasują.
Dlaczego Overclocked? Już po samych screenach widziałem, że gra mi będzie pasowała - wygląd lokacji, to coś, co pierwsze rzuca mi się w oczy, a poza tym dość nowoczesne realia i miejsce akcji - gra przypomina pod tym względem Fahrenheita (którego wydarzenia też mają miejsce w NY, tylko zamiast deszczu pada śnieg). Czułem, że gra mi się spodoba i w istocie tak było, teraz kiedy ją skończyłem, mogę o niej napisać kilka słów - mam nadzieję, że po tym poście nie tylko Carmash będzie zainteresowany tą produkcją.
Zacznę od przedstawienia protagonisty - jest nim David McNamara, psychiatra, który dostaje zlecenie udania się na Staten Island do tamtejszego zakładu psychiatrycznego, gdzie rozpoczyna terapię pięciu ludzi, którzy w dość specyficzny sposób stracili kontrolę nad sobą i nic nie pamiętają. Muszę przyznać, że wczułem się w postać głównego bohatera i popieram jego działania, chociaż zwykle wydaje się myśleć tylko o sobie, pozostając ciągle bez winy. Z mojego punktu widzenia jest on postacią jak najbardziej naturalną, więc i reaguje we właściwy sposób na otaczające go nieszczęścia - a to coś rozwali, a to rzuci soczystą kurwą itd. Oczywiście poza protagonistą w grze są też inne ciekawe postacie - najlepiej wypadają pacjenci (w szczególności pacjent z pokoju nr. 5 wydawał mi się najciekawszym przypadkiem), co nie jest dziwne - w końcu to wokół nich kręci się gra i o nich głównie próbujemy się czegoś dowiedzieć...
Gra polega oczywiście na rekonstrukcji zdarzeń w jakich uczestniczyli owi pacjenci, oraz uczestniczymy we flashbackach, które układają się w logiczną całość. Trudno napisać coś więcej o fabule bez rzucania spoilerami, ale zapewniam, że jest bardzo ciekawa, jak i sposób jej opowiadania.
W tym miejscu chciałem napisać o jednej wadzie - podczas terapii trzeba odtwarzać pacjentom nagrania z poprzednich sesji, by włączył się kolejny flashback (takie jakby przekazywanie sobie kolejnych fragmentów opowiadania). Nie odpowiada mi za bardzo to rozwiązanie ze względu na to, że mało wygodne jest takie dopasowywanie nagrań do danego pacjenta - dobrze, że zwykle są to te ostatnie, bo w czasie gry się ich nazbiera dość sporo. Nie podoba mi się jeszcze to, że do wszystkiego trzeba dojść w tej grze samemu - raz czy dwa wracałem do hotelu, a okazywało się, że było coś jeszcze do zrobienia na oddziale. To samo z dzwonieniem - bohater mógłby chociaż w myślach zasugerować, że przydałoby się gdzieś zadzwonić, zwłaszcza, że bez tego nie da się popchnąć gry dalej i trzeba mimo wszystko ciągle sprawdzać wszystko. To chyba takie dwie najważniejsze wady gameplay'u.
Co do lokacji, to są bardzo dobre - jak napisałem wcześniej imponują mi ponure miejsca i z nich właśnie składa się ta gra - miasto pogrążone w niekończącej się ulewie, szpital psychiatryczny, który niebawem ma zostać zamknięty (pacjenci o których wspominałem są już ostatnimi), baza wojskowa i jej podziemia - wszystkie te lokacje może nie są zbytnio szczegółowe, ale mają klimat, są ponure i spowite mgiełką tajemnicy - mnie to odpowiada.
A teraz to co w przygodówkach najważniejsze czyli zagadki - za trudno tu nie jest, najważniejsze to orientować się w nagraniach/dialogach, a do reszty już dość łatwo dojść. Jak napisałem wcześniej - czasem brakuje sugestii bohatera i trudno do czegoś dojść samemu - konia z rzędem temu, kto sam rozwali szyfr w ciemnym korytarzu.
Ogólnie polecam grę przede wszystkim ze względu na bardzo ciekawą historię i ponury klimat. Same zagadki, interfejs gry - mnie się podobały, ale opinia gracza obytego z przygodówkami może być trochę inna. W każdym razie ja nie żałuję poświęconych grze godzin i myślę, że była świetnym wstępem w świat przygodówek - jeszcze raz polecam!
Wiek: 38 Dołączył: 09 Mar 2009 Posty: 42 Skąd: Twin Peaks
Wysłany: 2009-04-07, 21:43
Pierwszymi przygodówkami, w których zakochałem się były obie części Syberii
Nic nie pobije tego świata, tych klimatycznych postaci jak np. Oscar oraz wzruszającej fabuły
Poza tym bardzo urzekła mnie gra pt. Fahrenheit, Sam & Max sezon 1
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Ostatnio mam dość strzelania, uciekania, walczenia, wysadzania, bycia rozrywanym na drobne kawałki przez potwory, błądzenia w ciemnościach, skradania się itp. W poszukiwaniu gry z ponurym klimatem i ciekawymi lokacjami natrafiłem właśnie na Overclocked i Dracula: Origin - zacznę od tej pierwszej, może mi się spodoba. 
