Zerknęłam na owe ślady które o czymś mi przypomniały. Było to dla mnie nieco podejrzane,bo zdawało mi się,że nikogo poza mną tam nie ma

Jak wreszcie trafiłam na drzwi to je otworzyłam z hukiem i po znalezieniu się na korytarzu szkolnym wyjęłam latarkę aby rozejrzeć się w którą stronę mam iść aby nie natrafić na jakieś monstrum po drodze

~O nie,tylko tego brakowało.Muszę stąd uciekać zanim mnie te monstra dopadną~

I czym prędzej wybiegłam z klasy,przy okazji rozglądałam się za bezpieczniejszym miejscem w tej okolicy.Oczywiście miałam świadomość tego,że i tak będę się musiała wreszcie zmierzyć z tym co najgorsze

Podeszłam do tablicy i wyjęłam z niej wetkniętą fotografię na której dostrzegłam dziwną szarą smugę

~O cholera!Teraz to mam na całego przewalone!Kurwa!

Po czym zwróciłam spojrzenie na tablicę przed sobą i ze strachu zdębiałam gdyż zobaczyłam coś czego absolutnie nie chciałam

Zaczęłam się zastanawiać jakim cudem moje nazwisko znalazło się w tym dzienniku wraz z resztą osób z klasy do której chodziłam w podstawówce? W tym momencie poczułam się skonfundowana

//Oke,przyznaję Japonia mi weszła za mocno...//

Podniosłam go i otworzyłam na przypadkowej stronie,moją uwagę przykuło jedno z imion oraz nazwisk zapisane japońskimi literami. Zaintrygowało mnie to bardzo,byłam ciekawa kim owa osoba była?

Poświeciłam w stronę przedmiotu latarką aby zobaczyć cóż to takiego jest i co robiło na podłodze w klasie? Zaczęło się robić coraz bardziej dziwnie

~Oh nie,znowu? Co tym razem?~

Stanęłam jak wryta i w ciemności próbowałam dostrzec drzwi wyjściowe ale niestety moje działania zdały się na nic,czułam,że znów wyskoczy na mnie jakaś maszkara

~Ktoś tu chyba kogoś mocno nienawidził,ciekawe kim jest ta osoba?~

Poczułam lekkie skonfundowanie w tym momencie, nie pojmowałam po co te słowa nienawiści ktoś wyrył na ławce?Czy aż tak się komuś naraziała?

Przyjrzałam się uważniej,świecąc latarką na ławkę i pomyślałam,że jakaś niewidzialna siła robi to celowo. Poczułam się nieco skonfundowana tym widokiem

Rozejrzałam się wokół,weszłam do pomieszczenia z otwartymi drzwiami i moją uwagę przykuła ławka pośrodku sali,było z nią coś nie tak więc musiałam ją obejrzeć z bliska. Całe wnętrze klasy wydało mi się jakoś dziwnie znajome

Natychmiast poderwałam się z wózka i ruszyłam z dzikim okrzykiem na tego skurwysyna żeby mu porządnie wjebać za to co zrobił

-ZA MOJĄ KRZYWDĘ TY POJEBAŃCU!!!

Przerażona zaczęłam myśleć,że ten Szpital naprawdę jest totalnie pojebany skoro takie rzeczy się w nim dzieją i zastanawiałam się dokąd mnie ta pielęgniarka wiezie,miałam najgorsze obawy, że jednak ktoś ma zamiar na mnie eksperymentować a tego bym jednak nie chciała skoro przybyłam tu w celu wykonania swojej misji aby pokonać demona z przeszłości

Powolnym krokiem wstałam aby usiąść na tym wózku inwalidzkim,po czym spytałam owej pielęgniarki:
-Kto ci to zrobił? Jak się nazywasz? Powiesz mi może co tu się dzieje?

Ocknąwszy się po sytuacji sprzed chwili,rozejrzałam się po izolatce i stwierdziłam,że wolę na razie spokojnie przeczekać aż wreszcie ktoś przyjdzie i mi wyjaśni co tu się naprawdę dzieje bo miałam tysiące myśli na sekundę i ni cholery do żadnego konkretnego rozwiązania nie mogłam dojść choć mocno bym chciała

Widząc co ona zamierza zrobić natychmiastowo padam na podłogę aby uniknąć wystrzału w moją stronę i stwierdziłam,że popełniłam błąd oddając jej broń z powrotem do ręki z powodu ataku szału jakiego doznała przed momentem. Poczułam,że robi się coraz dziwniej oraz niebezpieczniej. Nie miałam pojęcia co kieruje tą kobietą ani czemu zamiast spokojnie porozmawiać odbija jej szajba a chciałam tylko pomóc zamiast pogarszać sytuację

Nie chcąc pogorszyć sytuacji puściłam owy pistolet i z ogromnym zdziwieniem spojrzałam na kobietę która tak naprawdę nie wyglądała na taką co chciałaby się zabić z byle błahego powodu. Na pewno też miała rodzinę więc musieli za nią tęsknić. Poczułam,że na razie nic tu nie wskóram i poczekam aż tej kobiecie przejdzie histeria abym mogła z nią na spokojnie porozmawiać

Podeszłam najciszej do tej kobiety jak tylko się dało,spojrzałam na nią i podjęłam próbę zabrania jej pistoletu z drżących dłoni żeby tylko się nie zabiła gdyż uznałam,że nie ma ku temu powodów

Przyjrzałam się tym drugim drzwiom i chciałam tam wejść aby zobaczyć co za nimi jest, miałam nadzieję, że znajdę nową broń na wrogów