Podniosłam łom i zawołałam w stronę ogniska:

-Jest tam kto? Heeej odezwij się

GPS wskazał, że jeśli pójdziesz na zachodni koniec ulicy Sandersa, to po prawej stronie znajdziesz Neeely's Bar.

Po przetarciu oczu znowu widzisz numer "303".

Nikt ci nie odpowiada.

- cóż, skoro podróż wzywa, to trzeba iść. mam tylko nadzieję, że Amelia ma się dobrze.
powiedziałem na głos i skierowałem się w stronę Neely's Bar

Mimo braku odpowiedzi zawołałam raz jeszcze:

-Halo czy jest tam kto?

I ruszyłam w stronę ogniska

~ Musiało mi się chyba przewidzieć. Ale mógłbym przysiąc, że wcześniej widziałem inny numer.
Wygląda na to, że musisz zbadać wzrok u lekarza, Neil.
Schowałem klucz do kieszeni, po czym postanowiłem wyjść z pomieszczenia, w którym się znajdowałem.

Idąc dalej, mijasz po drodze mały dom jednorodzinny z garażem. Samochód stoi na podjeździe. Przy koszu na śmieci węszy chudy pies.

Nikt ci nie odpowiedział. Gdy podeszłaś bliżej, zauważyłaś, że jednak ktoś tam jest.
Stoi przy ścianie kanału.

Wychodzisz na bardzo zakurzony korytarz. Przed sobą masz windę, na prawo schody i korytarz z drzwiami.

zajrzałem przez szyby samochodu, czy w środku znajduje się cokolwiek przydatnego, po czym zatrzymałem się kawałek od psa i przykucnąłem
-cześć mały, czego tu szukasz? pewnie głodny jesteś, co? - powiedziałem do kundla, starając się go nie spłoszyć.

-Kim jesteś? Co tu robisz?-spytałam zaciekawiona

Gdy tak patrzyłam na tą osobę odniosłam wrażenie,że zapewne jest tak samo zagubiona jak ja w tym ohydnym miejscu

Gdy otworzyłem drzwi, wnet zrozumiałem, że nagle znalazłem się w bardzo odległym miejscu w Szpitalu Alchemilla od lokacji, w której przebywałem ostatnio. Tajemnicza siła w brutalny sposób przetransportowała mnie w nieznane.
~ Tylko czy teraz na pewno odnajdę drogę na zewnątrz, gdy będę chciał się stąd wydostać? ~ zastanowiłem się przez chwilę, w obawie o zgubienie się w ogromnym kompleksie, jednak błyskawicznie po tej myśli moja dłoń wylądowała na moim czole, wydając przy tym charakterystyczny dźwięk, który towarzyszy robiącym tzw. "facepalma" ~ Masz przecież mapę.
Postanowiłem wtedy podejść do windy i spróbować otworzyć jej drzwi. Byłem przekonany, że powie mi, na którym piętrze przebywałem.

Pies spłoszył się trochę. Podkulił ogon i wpatrując się w ciebie trzymał się z bezpieczniej odległości.

Człowiek w łachmanach nie zwrócił na ciebie uwagi. Stał przodem do ściany i coś tam kreślił palcem po ścianie mamrocząc przy tym niezrozumiale.

Według oznaczeń na windzie, znajdujesz się w piwnicy szpitala.

- co jest, boisz się? - mówiłem, delikatnie wyciągając rękę w kierunku psa. - nie ma się co dziwić, w sumie siedząc tu dłużej też bałbym się. po części już się boję, co mnie tu spotka. powiedziałem, uśmiechając się do kundelka.

Przyjrzałam się tym jego dziwnym bazgrołom i odniosłam wrażenie,że kreślił je nie bez powodu. I odpuściłam już kolejną próbę rozmowy bo uznałam,że raczej nic z tego nie będzie

~ Piwnica, tak? Zanim pojadę na górę, lepiej będzie najpierw sprawdzić te drzwi obok.
Wcieliłem myśli w życie. Skierowałem się w stronę korytarza i podjąłem się próby otworzenia przejścia.

Pies uznał, że nie stanowisz zagrożenia i wrócił do wąchania kubła na śmieci.

Idąc dalej znalazłaś drabinę na górę.

Do wyboru masz pokój z generatorem, z którego dobiega cicha praca maszyny, pokój z boilerem oraz magazyn.

Zadecydowałem, że pierwszym pomieszczeniem, które odwiedzę, będzie magazyn. Podszedłem do jego drzwi i spróbowałem je otworzyć.

Bez zastanowienia zaczęłam się wspinać na górę po tej drabinie aby znaleźć dalszą drogę ku koszmarnej przygodzie życia. Nadal odczuwałam skutki wspomnień o demonie którego ujrzałam jako dziecko, wiedziałam, że muszę go odnaleźć aby go ostatecznie pokonać

-co tam masz ciekawego? - powiedziałem do psa i również zerknąłem do kosza, który był obwąchiwany.

Po otworzeniu drzwi uderzył cie mocny zapach kurzu. W środku jest kilka półek pełnych pudeł i papierów. Kilka pudeł ma na sobie karteczki samoprzylepne. Te karteczki nie są pokryte kurzem. Przynajmniej nie tak bardzo jak cała reszta.

Niestety wieko jest zamknięte k tędy nie wyjdziesz. Przynajmniej dopóki nie wykombinujesz jak otworzyć właz.

Pod pokrywą w śmietniku znajduje się kilka płodów. Rozerwanych na kawałki.

- o boże. - powiedziałem do siebie i odruchowo odwróciłem głowę, powstrzymując odruch wymiotny. gdy ochłonąłem odrobinę, zerknąłem na nie jeszcze raz, po czym oparłem się o samochód,
próbując złapać oddech. przy okazji rozejrzałem się po jego wnętrzu, czy nie znajduje się w nim nic,
co odciągnęłoby moje myśli od masakry w śmietniku
-kto mógł coś takiego zrobić?

W tej sytuacji zeszłam z powrotem na dół aby pomyśleć jak otworzyć wieko i pójść dalej, czułam, że zajmie mi to trochę czasu

Sprawdzam wzrokiem, czy na karteczkach jest zawarta jakaś treść. Jeśli tak, to próbuję ją odczytać.

Na brudnej szybie samochodu ktoś napisał palcem "umyj mnie". Tymczasem pies przewrócił kosz na śmieci i zaczął wyjadać zawartość.

Możesz wrócić do dziwaka przy płonącym koksowniku, albo iść dalej.

Karteczki: "Dokumentacja", "Części zapasowe", "Dokumentacja", "Dokumentacja", "Narysowany uśmiech bez twarzy", "Dokumentacja", "Dokumentacja", "Znaleźne".

- ugh! - spojrzałem na wygłodniałego psa i zrobiło mi się niedobrze. jednak skupiłem się na szybie samochodu, którą zacząłem szorować rękawem, zgodnie z zaleceniem.

Postanowiłam iść dalej bo uznałam,że z tym dziwakiem przy koksowniku i tak się nie dogadam a on sam jakoś nie wykazywał chęci do rozmowy

Zaintrygowany treścią karteczek, postanawiam sprawdzić zawartość kartonów.