Jak wreszcie trafiłam na drzwi to je otworzyłam z hukiem i po znalezieniu się na korytarzu szkolnym wyjęłam latarkę aby rozejrzeć się w którą stronę mam iść aby nie natrafić na jakieś monstrum po drodze

Ciemność na korytarzu skrywa jedynie ciszę i pełno śmieci na podłodze. Wśród nich wyróżniają się ślady butów

przez chwilę zawahałem się w którą stronę iść, ale jednak ciekawość wygrała ze strachem ~o nie, ciemne podziemia? póki co się na to nie decyduję~ pomyślałem sobie i powoli zacząłem iść po schodach w górę, ku żródle światła.
-um, mam nadzieję że to nie najtańsza pułapka na świecie - powiedziałem do siebie , dalej kierując się ku światłu.

Wyszedłeś na korytarz klatki schodowej. Przez okna wpada miękkie światło dnia. Niedaleko wejścia stoi jakaś kobieta, tyłem do ciebie, i zamiata.

Zerknęłam na owe ślady które o czymś mi przypomniały. Było to dla mnie nieco podejrzane,bo zdawało mi się,że nikogo poza mną tam nie ma

zaskoczyła mnie zmiana nastoju w momencie gdy zobaczyłem jak jasno i prawie "normalnie" tu jest, ale ciągle z zachowaniem bezpiecznej odległości najpierw przez chwilę postać kobiety obserwowałem, po czym zdecydowałem się odezwać.
- um, dzień dobry?

W ciemnym korytarzu na chwilę zamigotało światło szkolnych lamp na korytarzach, aby po chwili ponownie skąpać okolicę w gęstym mroku.

Gdy kobieta odwróciła się do ciebie, zauważyłeś, że zamiast ludzkiej twarzy ma białe płótno, a na nim ruszające się dziecięce bazgroły imitujące twarz. Popatrzyła na ciebie przez chwilę, po czym uniosła miotłę w pozycję ataku.

Gdy kobieta odwróciła się do ciebie, zauważyłeś, że zamiast ludzkiej twarzy ma białe płótno, a na nim ruszające się dziecięce bazgroły imitujące twarz. Popatrzyła na ciebie przez chwilę, po czym uniosła miotłę w pozycję ataku.