Gabinet wygląda, jakby przeszło przez niego tornado. Najbardziej rzucającym się w oczy zniszczeniem jest wielka dziura w ścianie na przeciwko wejścia do pokoju.

w drzwiach gabinetu stanąłem zamurowany, rozglądając się po tym istnym armagedonie, który się tutaj wydarzył
-jasna cholera, ktoś musiał być naprawdę wściekły - podszedłem ostrożnie do dziury, próbując dowiedzieć się, czy ktoś próbował się przez nią dostać do gabinetu, czy wprost przeciwnie - wydostać.

Większość gruzu ściany znajdowało się wewnątrz pokoju. Pomiędzy gruzem zauważyłeś dziennik, staroświecki klucz, stłuczoną porcelanową lalkę oraz ozdobną sakiewkę.

Gdy tylko zobaczyłam tego psa to od razu chwyciłam za nóź i przybrałam bojową pozę bo czułam podskórnie,że się na mnie rzuci

pierwsze co zrobiłem, to przyjrzałem się kluczowi, po czym wsunąłem go do kieszeni. sięgnąłem po dziennik i zacząłem go wertować, w poszukiwaniu jakichkolwiek informacji, które pomogą mi cokolwiek zrozumieć z tego, co się dzieje dookoła mnie.

Pies cie nie zauważył. Ciągle węszy po ziemi. Nagle złapała go macka i wciągnęła w krzaki. Przez pół minuty rozlegał się wrzask, potem nastała cisza przerywania cykaniem świerszczy i oddalonym krakaniem kruków.

Klucz jest w dobrym stanie, nieco odrapany.

Dziennik zawiera zapiski ojca rodziny. Głównie o kłopotach finansowych i paru wesołych chwil. Ostatni wpis: Znaleźli nas... 44812

-hmm. - zatrzymałem się przy ostatnim wpisie, wydarłem kartkę zawierającą dziwny kod i wcisnąłem ją do kieszeni.
spojrzałem na lalkę, sięgając po sakiewkę - no co się patrzysz? nie Ty pierwsza mnie oceniasz i nie ostatnia. boys gotta do what boys gotta do - rzuciłem do niej, wyprostowałem się i otworzyłem sakiewkę zaglądając do niej.

W środku znajduje się pełno zębów.

poczułem jak przeszedł mnie dreszcz, ale szybko pozbyłem się uczucia obrzydzenia i delikatnie wysypałem całą zawartość na ziemię, kucając przed nimi
-ciekawe czy od dawna te zęby znajdowały się w sakiewce - powiedziałem po części do siebie, ale jakby bardziej do lalki, która siedziała oparta o moją nogę.

Większość zębów jest nieco pożółkła, a kilka zawiera plomby. Po wysypaniu ich dostrzegłeś medalik. Triskelion z pustym trójkątem w środku.

przyjrzałem się medalikowi, po czym wsunąłem go do kieszeni podejrzewając że może być dosyć istotny. wyprostowałem się i przeciągnąłem, czując że za długo kucałem i rozejrzałem się jeszcze po gabinecie. -chyba trzeba się będzie dokładniej tu rozejrzeć, nie sądzisz? - powiedziałem do potłuczonej lalki, ciągle siedzącej mi u stóp, podniosłem ją i skierowałem się w stronę sypialni.

Zobaczywszy,że tego psa złapała macka oraz po usłyszeniu tych niepokojących dźwięków zaczęłam spierdalać z tego miejsca ile sił w nogach bo mimo wszystko bałam się,że też mnie coś wciągnie lub co gorsza zaatakuje znienacka.

Zanim wszedłeś do sypialni, usłyszałeś tam odgłos wybijanej szyby.

Biegnąc usłyszałaś za sobą bulgoczący dźwięk.

To sprawiło,że zaczęłam biec szybciej aby tajemnicze coś nie dopadło bo w tym momencie walka to była ostatnia rzecz o jakiej marzyłam w tej chwili a muszę wreszcie dotrzeć do miasta i znaleźć bezpieczne miejsce na schronienie gdyż nie widziało mi się ponowne spanie pod "chmurką"

-o szlag, szlag szlag - zaklnąłem pod nosem, przylegając ciasno do ściany tuż przy drzwiach prowadzących do sypialni. przez chwilę nasłuchiwałem jakichkolwiek kolejnych dźwięków oraz próbowałem uspokoić oddech. w końcu ściskając siekierę w obu dłoniach, delikatnie zajrzałem do sypialni, próbując się zorientować, co się stało

Ścieżka doprowadziła cię do chodnika drogi głównej. Na końcu ścieżki stoi latarnia rzucająca zielone światło. Bulgoczący dźwięk został w tyle.

Gdy spojrzałeś przez uchylone drzwi (zawiasy nie zaskrzypiały), ujrzałeś, jak za wybitym oknem po ścianie wspina się wysoka i bardzo chuda postać. Cokolwiek to było, wyglądało jakby lubowało się w ludzkim mięsie.

~kurwa,kurwa,kurwa...~ zacząłem powtarzać w myślach jak najęty. ciągle obserwując drzwi od sypialni, zacząłem się powoli cofać w stronę korytarza, myśląc tylko o tym, by nie wydać żadnego gwałtownego dźwięku.
siekierę ściskałem w dłoni tak mocno, że już prawie nie czułem palców.

Wreszcie przystanęłam i powoli zaczęłam iść przed siebie a na dodatek cała adrenalina jaka we mnie buzowała nagle odeszła także poczułam się bardzo zmęczona po tych przeżyciach które mnie spotkały. Marzyłam w tym momencie tylko o tym aby znaleźć jakieś miejsce na nocleg pod dachem

Usłyszałeś jak szyba pękła na piętrze, potem zza sufitu słychać było kilka tępych uderzeń i nieprzerwane skrobanie.

Po uspokojeniu się ujrzałaś szkielety ptaków pokryte czymś w przypominającym ropę. Zaczęło kropić.

przez chwilę przestałem oddychać, czując jak pot spływa mi po karku. zatrzymałem się bez ruchu, nasłuchując dźwięków z piętra. gdy zacząłem znowu oddychać, ruszyłem jeszcze ostrożniej w stronę drzwi wejściowych. ~ok, pora opuścić tą ruderę. o ile będę miał na to szansę~ pomyślałem, znajdując się przy nich, ciągle skupiony na każdym najmniejszym szmerze.

Na drzwiach wyjściowych zauważyłeś świeżo namalowany na czerwono napis "Masz już dość?" Coś małego przetuptało za twoimi plecami.

Z powodu padającego deszczu zignorowałam te szkielety ptaków pokryte ropą i rozejrzałam się sennym spojrzeniem czy nie ma w pobliżu jakiegoś budynku w którym mogłabym się schronić chociaż na kilka dni oraz nocy a na dodatek poczułam się ociężała jak po zjedzeniu paru porcji kebabów

W okolicy jest jedynym widocznym schronieniem przed deszczem jest mały przystanek autobusowy, po drugiej stronie ulicy.

Nie mając innego wyboru stwierdziłam,że lepsze takie schronienie niż żadne choć miałam obawy czy mnie coś nie zaatakuje gdy będę odpoczywać w tym miejscu bo pomimo ogromnego zmęczenia wolałam zachować czujność. Resztkami sił doczłapałam się do tego przystanku, rozłożyłam karimatę, poduszkę oraz śpiwór a pod nogi podłożyłam plecak i nareszcie usnęłam jak anioł