Przy szorowaniu doszedłeś do wniosku, że napis na szybie jest zrobiony od wewnątrz.

Nic się nie dzieje. Chłód, smród i mrugające lampy kanalizacyjne. Jedynie graffitti na ścianie jest czymś ciekawym po drodze.

W pierwszym pudle podpisanym "dokumentacja" znajdujesz całą masę kart pacjentów.

jeszcze raz beznamiętnie przetarłem szybę rękawem, po czym złapałem za klamkę i szarpnąłem, mając nadzieję na otwarcie samochodu.

Zatrzymałam się przy tym graffiti bo zdawało mi się,że są w nim zawarte znaki które choć odrobinę wyjaśnią co się w kanałach stało.Już nawet zapomniałam o tym dziwaku który mamrotał sam do siebie

Przeglądam, a raczej kartkuję znalezione papiery, licząc na to, że znajdę np. dokumentację Lizy czy Nathana.

Samochód nie dał się otworzyć. Tymczasem pies zaczął szarpać cię za nogawkę.

Graffitti przedstawia płonący dom jednorodzinny i czarne sylwetki ludzi czołgające się w jego stronę.

Większość dokumentacji dotyczy ciężko poparzonych ludzi, znalazł się jednak jeden wisielec z urazem kręgów szyjnych i dziecko z ranami wkłutymi po widelcu. Nie wiadomo dlaczego znalazło się tu pięć kartotek ze szpitala Brookhaven.

Ten widok przyprawił mnie o ciarki tym bardziej,że już kiedyś widziałam ten dom jako dziecko a przynajmniej tak mi się zdawało. Drobne luki w pamięci trochę mi dokuczały lecz starałam się z nimi walczyć.

- huh? o co chodzi? - spojrzałem na psa i delikatnie szarpnąłem nogawką, by wyswobodzić nogę z zębów psa.

Postanawiam zaznajomić się z dokumentami ze szpitala Brookhaven.

Powietrze zrobiło się bardziej gęste i ciepłe. To potęguje smród kanałów.

Psu z pyska leci piana.

Dokumenty dotyczą narkomana, byłego dyrektora szpitala Alchemilla, żołnierza z sąsiedniego miasteczka, policjantki z innego miasteczka oraz wdowca.

// Czy dane osobowe zawarte na dokumentach cokolwiek mi mówią? //

czułem, jak zaczyna wzbierać we mnie przerażenie, więc zacząłem się z nim szarpać mocniej,
szukając czegokolwiek do obrony.

Poczułam jak od tego smrodu kręci mi się w głowie i pomału tracę oddech przez to otaczające mnie gęste powietrze. Zrobiłam się ociężała oraz senna

Postanawiam zagłębić się w tę kartotekę.

Pies wyszarpuje kawałek twoich spodni, po czym rzuca się na twoją rękę.

Poczułaś, że poziom wody w kanałach się podniósł do kostek.

"Silny stres i urojenia wywołane nasilającymi się koszmarami sennymi. Przyczyna złych snów nieznana. O umieszczeniu zdecydował incydent, w którym pacjent stłukł lustro, po czym własną krwią zaczął malować drzwi gabinetu prawdopodobnie okultystyczne znaki. Po przewiezieniu do ośrodka, na ciele pacjenta znaleziono wiele zadrapań, które trudno zakwalifikować jako samookaleczenia ze względu na ich umiejscowienie."

niewiele się zastanawiając, zaciskam rękę w pięść i uderzam go w pysk, mając nadzieję,
że tym sposobem go odstraszę.

Mimo senności i ociężałości uznałam,że postaram się pomału zawrócić choć woda tego nie ułatwiała

Robię zdjęcia telefonem kartotekom z Brookhaven, po czym zaglądam do pudła, które ma do siebie przyklejoną karteczkę z napisem "Części zapasowe".

Głowa psu odpada i wisi ci na nogawce. Reszta psa opada bezwładnie na beton.

Nagle pojawiła się wielka fala, która porwała cię w głąb kanału. Płyniesz we wodzie jak szmaciana lalka, którą ktoś wrzucił do pralki.

W pudle podpisanym "części zapasowe" znajdujesz zęby. Całe pudło jest wypełnione zębami.

~ Zęby częściami zapasowymi? Niby do czego?
Pomyślawszy, że nie tylko zęby mogą być zawartością kartonu, postanowiłem zanurzyć rękę i przeszukać stos w poszukiwaniu czegoś nowego.

Gdy tak płynęłam to poprzez półsen doznałam wizji domu w którym bawiłam się jako dziecko, ukazał mi się poprzez przebłysk cień demona którego miałam pokonać choć wcale to zadanie do najłatwiejszych należeć nie będzie.

przerażony tym, co się stało - krzyknąłem głośno i upadłem na ziemię. w końcu udało mi się strząsnąć łeb kundla z mojej nogawki.

-co to kurwa było? - powiedziałem do siebie, siedząc na ulicy i próbując przestać się trząść. ciągle wpatrywałem się w głowę psa.

Grzebiąc w pudle zębów znalazłeś szklane oko.

Zaczyna brakować ci powietrza. Na szczęście prąd wody ustał.

Głowa psa zaczeła gnić niezwykle szybko. W ciągu paru minut zostało z niej trochę sierści, paskudna maź i czaszka.

jeszcze przez parę chwil wpatrywałem się, jak resztki sierści spływają z czaszki i opadają na chodnik. ciągle próbowałem się uspokoić.
obejrzałem nogę, do której próbował dobrać się pies, czy aby na pewno nie zaatakował zbyt skutecznie i zdecydowałem, że ruszę dalej, w stronę Neely's bar.

Postanawiam z wielką uwagą badać znalezisko.

// Coś na zasadzie "Examine" w grach. //

Powoli starałam się wstać na nogi i złapać oddech mimo trudności jakie mnie napotkały nie chciałam aby tak się skończyła moja przygoda w mieście