Późne lato 1814 - Jakiś gość, który rozdzielił się dawno temu ze swoim bratem na skutek waśni. Dowiaduje się przypadkiem od weterana że ktoś bardzo podobny o takim nazwisku zginął podczas wojny (z Brytolami 1812). I że zamieszkiwał osadę położoną nad jeziorem. Podróżnik daje mu jakieś wskazówki i mówi że trudno tam dotrzeć, ale że widział to miejsce i zsyłają tam teraz więźniów.

Nasz bohater z braku perspektyw, a także z poczuciem winy postanawia wyruszyć tam, kolejny argument to to że brat pewnie zostawił ziemię i wdowę. I warto było by tam zajrzeć. Wyrusza więc do SH z ostatnimi pieniędzmi w kieszeni.

Którejś nocy, którą musiał spędzić w dziczy - budzi go rżenie konia, ogień zgasł a uwiązane zwierzę podeszły wygłodniałe wilki. Zanim main hero je odstraszył strzałem - któryś wgryzł się w zad panikującego rumaka.

W kilka dni koń zaczyna wariować, nie odnajduje drogi i błądzi, nie poznaje właściciela - w końcu zdycha na wściekliznę. Zmuszony do pieszej wędrówki boh, sprzedaje broń w kolejnej osadzie i o skromnych zapasach udaje się w leśną głuszę północnych Appalachów.

Błądzi kilka dni - i teraz - znajduje szałas i konającego w nim samotnego Indianina. Szaman coś majaczy i opowiada o jeziorze. Uznaje że wycieńczony bohater jest jego halucynacją, daje mu jakieś amulety i magiczne tomahawki (czy coś). Nasz bohater - zabiera to ze sobą licząc że ma to jakąś wartość.

Krótko potem dociera do zabłoconego miasteczka (Tak jak Clint Eastwood nocą podczas deszczu w jednym westernie - tylko że pieszo i nie pada). Protagonista pyta jakiegoś dziadygi stojącego na werandzie i z ciekawości gapiącego się na niego - o to gdzie jest. A dziadek mówi tylko że to miejsce od niedawna nazywają Ciche wzgórze. Nie zwraca uwagi na pytania o brata protagonisty i zatrzaskuje drzwi.

Boh. postanawia udać się do jakiejś karczmy/oberży - i tam wypytać. Kiedy tam wchodzi - obcy nie są posępni, ale gapią się na niego non stop bo niewielu ludzi tutaj zagląda. Kiedy postać zasiada przy stole - ludzie wpadają w konsternację - ponieważ wędrowiec przypomina im zmarłego mieszkańca (jego brata) - zaczynają bić dzwony kościoła, wszyscy pospiesznie wychodzą z izby.

Bohater rozmawia z właścicielem (jedyną osobą która została w środku) - ten przygląda się amuletom wiszącym na jego szyi. Mówił że brat był do niego bardzo podobny, ale że nie wie co z jego żoną i majątkiem. Mówi że może mu pomóc tylko w jeden sposób i wręcza mu lampę. Po czym wyprasza gościa.

Nasz bohater wychodzi na pustą i zabłoconą ulicę - ale miasto jest inne. Wzeszła mgła. Ze względu na późną porę rozmowa z pastorem odpada - zasmucony bohater wyrusza więc na cmentarz żeby odnaleźć grób brata... nie wiedząc że to nie jest normalne miasteczko.

na cmentarzu we mgle widzi szkic jakiejś istoty. Która krąży wokół niego. Woła do niej, ona jednak odchodzi. Prot. rusza za nią do zagajnika - i wtedy walczymy z pierwszym potworem. Wygląda jak wychudzony jeleń, z mutacjami na zadzie i grzbiecie, jego oczy są zaropiałe i strasznie się ślini, wykrzywia łeb - kojarzy się bohaterowi z tym na co chorował jego koń. Po zabiciu stwora toporkiem bohater pada zdyszany i słyszy w głowie głosy Indianina i ma halucynacje
.
itd. itd. itd.
.
Generalnie bohater, któremu żal jest opuszczonego niegdyś brata, zostaje wybrańcem umierającego potomka Toluci (wodza indiańskiego) - który powierza mu swoją misję - uwolnienia duchów czy czegoś... (na terenach plemienia znajduje się teraz obóz dla więźniów)