Pozostałe pomieszczenia jak i drzwi u szczytu schodów są zamknięte i nie można ich było otworzyć. Wracając na korytarz zauważyłeś, że drzwi do mieszkania są otwarte.

- SZLAG BY TO! - wymówiłem wściekle przez zaciśnięte zęby.
Nie miałem pojęcia, co mogłem zrobić w tamtej sytuacji. Chwilę postałem i wziąłem parę wdechów i wydechów, by się trochę uspokoić. Sytuacja wymagała racjonalnego myślenia - to jedyna słuszna droga.
~ Ten dom mógłby być moim schronieniem w tym poronionym mieście, ale z drugiej strony nie posiadam klucza, co już eliminuje bezpieczne życie tutaj. W końcu Liza sama mówiła, że gdy panuje mgła, jest tu cholernie niebezpiecznie. Kolejnym minusem jest fakt, że najwyraźniej babcia jest tą, która morduje. ~ przerwałem wywód na chwilę dygresji. ~ Czemu mnie to nie dziwi? ~ parsknąłem, po czym wróciłem do wywodu. ~ Ewentualnie mogła zostać porwana. Ale po co? Ten ktoś mógł ją zabić tak, jak Lizę. W końcu do czego mogłaby być potrzebna?
Pomimo bezsensowności działania ktosia, postanowiłem jeszcze rzucić okiem po otwartych pomieszczeniach w poszukiwaniu osoby, która zdemolowała owy dom.

Nie było nikogo, poza tobą i ciałem Lizy. Przynajmniej w pomieszczeniach, do których masz dostęp. Z kuchni dobiegło jęczenie.

Uświadomiwszy sobie, że i tak już nie dogonię sprawcy bałaganu, poszedłem do owej kuchni, aby zbadać, kto wydaje dźwięki jęczenia.

Gdy wszedłeś do kuchni, jęczenie zdążyło już ucichnąć. Ciało Lizy wygląda, jakby przed chwilą sobie coś wydrapała z rany w głowie. Miała też zaciśniętą jedną pięść.

Widok był okropny. W końcu niecodziennie się takie rzeczy widzi, a przynajmniej poza tym miastem, którego z pewnością nie można nazwać normalnym. Prawie zwymiotowałem, mimo wszystko udało mi się powstrzymać wymioty.
Zauważyłem, że ciało Lizy miało zaciśniętą pięść, a nie przypominałem sobie wówczas, by jej dłoń była tak ułożona. To było dziwne, ale jednocześnie normalne, biorąc pod uwagę miejsce, w którym się znajdowałem. Sprawca tutejszego burdelu mógł coś w niej umieścić, dlatego rozłożyłem palce jej dłoni.

Pomimo tego, że ciało Lizy jest jeszcze ciepłe, nic się nie wydarzyło. Żadnego ruchu, drgnięcia czy odgłosu.

Był już wieczór i cała okolica była skąpana w pomarańczowych promieniach słońca, gdy dojechałaś do tunelu wjazdowego Silent Hill. Niestety, brama tunelu jest zamknięta, więc jeśli ciągle chcesz się dostać do miasta możesz poszukać innej drogi, nawet jeśli miałoby to oznaczać porzucenie samochodu i wędrówkę pieszo.

Sprawdzam tętno Lizy, tak na wszelki wypadek.

Chcąc nie chcąc, wysiadłam z auta i rozpoczęłam pieszą wędrówkę do miasta

Brak pulsu

Zaparkowałaś swój samochód między publiczną toaletą, a przerdzewiałym chyba niegdyś niebieskim samochodem. Niedaleko parkingu stoi biała furgonetka, a nad nią widnieje duży bilbord jakiejś reklamy, który jest niemal całkiem pokryty ptasimi fekaliami. Między parkingiem a furgonetką znajduje się wejście na leśną ścieżkę, natomiast za furgonetką jest przerdzewiała brama zamykająca włazd do tunelu prowadzącego do miasta. Nie słychać nic, poza szumem wiatru i krakaniem kruka.

Wysiadając z auta, skierowałam swój wzrok na leśną ścieżkę która była jedyną opcją dostania się do Silent Hill

Próbuję ustalić rodzaj rany na głowie Lizy oraz przedmiot, którym dokonano czynu.

Ścieżka biegnie pomiędzy urwiskiem, a lasem. Jest w miarę łagodna i dość szeroka do spaceru. Powoli się ściemnia.

Rana na głowie lizy wygląda, jakby ktoś kilka razy wbił jej coś małego w głowę, a potem zostało stamtąd wydrapane. Cokolwiek było w ranie, później znajdowało się w jej dłoni, a tam znalazłeś klucz do tego mieszkania.

Biorąc głęboki wdech, po sekundzie włączyłam latarkę i powoli ruszyłam przed siebie w stronę leśnej ścieżki

Niezwłocznie biorę owy klucz i sprawdzam, czy da się nim otworzyć resztę pomieszczeń na tym piętrze, włącznie z przejściem na wyższe piętro.

Latarka oświeca ci ścieżkę, jednak nie widzisz co dzieje się poza nią i poza zasięgiem światła. Jest bardzo cicho i słyszysz każdy swój krok.

Niestety, ten klucz pasuje jedynie do drzwi wejściowych. W trakcie sprawdzania zauważyłeś, że na dworze się ściemnia.

Sprawdzam aktualny czas na komórce.

Mimo tej niepokojącej ciszy idę dalej przed siebie zwracając uwagę czy coś się przede mną nie pojawiło

Aktualnie komórka wyświetla 20:01

Na większym zakręcie zauważyłaś studnię kamienną. Pod nią leży pluszowy i nieco zjedzony przez grzyb miś.

Zaciekawiona podeszłam do misia który aż prosił się o to aby go dokładniej obejrzeć

~ Przydałoby się mieć jakieś źródło światła. Ale nie w postaci jakiejś lampy pokojowej czy żyrandola...
Zacząłem szukać w tym całym bałaganie latarki. Oczywiście mam na myśli wszystkie pomieszczenia, do których mam dostęp.

Stary, nieco zjedzony przez grzyb pluszowy miś o żółtym (prawdopodobnie) futerku i bez jednego oka. Leży sobie koło fontanny, a pod nim coś błyszczy od światła latarki.

W mieszkaniu znalazłeś piętnaście zapalniczek z których dwie miały pełne zbiorniczki, pięćdziesiąt świeczek, z których większość jest połamana oraz lampkę nocną na baterie, ale bez baterii.

Po dokładnym przyjrzeniu się wiedziona większą ciekawością, podniosłam misia z ziemi

~ Może w kuchni znajdę zapałki... możliwe, że się do czegoś przydadzą. Poza tym, są pewniejsze od zapalniczek.
Jak pomyślałem, tak zrobiłem. Ruszyłem do kuchni, by znaleźć pudełko z zapałkami.

Pod misiem znajduje się fotografia, niestety jest mocno prześwietlona i nie widać na niej niemal nic, poza zarysami, które mogą kojarzyć się ze wszystkim.

W pierwszej szafce znalazłeś rondle, w drugiej chemikalia, a trzecia była niemal całkowicie wypełniona różnymi materiałami do podpalania i podpalenia. Znalazłeś chyba ze trzysta puedełek od zapałek. W paru był nawet komplet.