Brama garażowa nie dała się wyżej podnieść, ale jest na tyle wysoko, byś mógł spróbować się pod nią przeczołgać.

Bez większego problemu udało ci się przecisnąć między bramą garażową, a podjazdem. W środku było niesamowicie ciemno. Nie widziałeś absolutnie nic, poza światłem oświetlającym wąski kawałek podłogi.

Światło telefonu pokazało, że garaż jest tak porośnięty dzikimi roślinami, że tylko asfaltowa podłoga była od nich wolna. Podłoga i drewniane drzwi po twojej lewej.

Drewniane drzwi otworzyły się i uruchomiły dzwonek sklepowy. Nie otworzyłeś jeszcze całkowicie drzwi, więc jeszcze nie widzisz co jest za nimi.

Wnętrze pokoju było zarośnięte przez rośliny przypominające pnącza i korzenie drzew, które rosły tak, że tworzyły niemal wszystkie meble w tym pokoju, poza żyrandolem rodem z westernów. Na żywych roślinnych półkach stały donice z białymi kwiatami, a za ladą z pnączy stał starszy siwy mężczyzna rasy czarnej ubrany w niebieski płaszcz - W czym mogę pomóc? - spytał pogodnie.

Mężczyzna wziął od ciebie kartkę i wyjmując spod lady zapaloną świecę przyjrzał się rysunkowi - To zapewne robota dziecka - odpowiedział po chwili - Tak miejscowe dzieciaki bawią się w podchody. Pan z poza miasta? - spytał.

- Tylko te kwiatki - sklepikarz wskazał gestem ręki drewniane donice z białymi kwiatami, które stały na półkach z pnączy - Wie pan, ostatnio nie jest u nas tak spokojnie jak dawniej. W naszym miasteczku trwają wybory nowego... burmistrza i miejscowi nie spoglądają zbyt przychylnie na przyjezdnych. Lepiej niech pan uważa, panie Hjartson. - powiedział to tak pogodnie, jakby skomentował brzydką pogodę, mając nadzieję, że zaraz wyjrzy słońce.

- Blackwood. - podpowiedział czarnoskóry mężczyzna po czym odpowiedział na twoje pytanie - W tym mieście plotki szybko się rozchodzą. Przepraszam, ale muszę iść na zaplecze. - po czym wyszedł.

Na pierwszy rzut oka w pomieszczeniu były tylko donice z dziwnymi białymi kwiatami i palące się świece oraz pozostawiona na ladzie dziecięca mapa. Zawsze możesz pogrzebać za ladą, albo iść na zaplecze, za panem Blackwoodem.

Za ladą było trochę gratów i cicho szumiące stare czerwone radyjko.

Kiedy stanąłeś przed drzwiami, otworzyły się i nimi omal nie oberwałeś. - Nic się panu nie stało? - spytał wychodzący z zaplecza pan Blackwood.

- Nie, moje rośliny lubią dym, a wracając do pańskich pytań, myślę, że w tym liście znajdzie pan odpowiedzi, których pan szuka. - odpowiedział i wręczył ci kopertę - a teraz przepraszam, ale muszę pana wyprosić. Pora zamykać sklep - po czym podszedł do drzwi prowadzących do garażu i otwierając je, wykonał gest zachęcający do wyjścia.