Ruszyłeś dalej. Gdy minąłeś krzak paproci wyrastający spod betonowej ściany, po lewej, gdzie była przepaść, pojawiło się ogrodzenie chroniące przed wypadnięciem z drogi. Trochę dalej we mgle majaczył słup. Usłyszałeś za sobą jak coś ciężkiego wpada do wody.

Nie widziałeś nic poza drogą, słupkiem i mgłą ścielącą się gęsto. Kilka metrów dalej w metalowym płocie chroniącym przed spadnięciem kilka metrów do rzeki była krótka przerwa, która pojawiała cię co kilka metrów. Po jakiejś godzinie usłyszałeś kolejny dźwięk, który ciężko było zidentyfikować. Doznałeś jednak wrażenia, że mogła je wydać jakaś istota.

Szedłeś wijącą się drogą aż dotarłeś do ogrodzenia z metalowej siatki, na której powieszona tabliczka oraz znak informowały o niebezpieczeństwie. Za siatką stały pachołki drogowe. Droga dalej wzdłuż przepaści i drewnianego płotu nie jest odgrodzona.

Ignorując resztki instynktu samozachowawczego na rzecz altruizmu, sprawdziłeś wszystkie możliwości przejścia na drugą stronę. Po pierwsze, mogłeś spróbować iść na około. Po drugie, mogłeś wspiąć się na ogrodzenie i przeskoczyć na drugą stronę. Metalowa siatka jest u góry zwieńczona drutem kolczastym, ale tuż obok zaczyna się nieco niższy drewniany płot. Jeśli chcesz, możesz spróbować wspiąć się na niego albo spróbować wyważyć deskę lub dwie. Płot wydaje się być w dobrym stanie. Poza tym jest mgliście, nieco duszno i strasznie cicho.

Płot jest wyższy od ciebie, ale udało ci się złapać dłońmi szczyty desek. Podeszwy butów ślizgały się po drewnie, więc nie bardzo miałeś o co oprzeć stopy. Jedyne co ci się udało, to zawiesić się rękami na płocie. Tymczasem mgła trochę zrzedła.

Kiedy próbowałeś oddzielić deski od płotu, poharatałeś sobie niezbyt groźnie palce. Deski się nie ruszyły. Podobny efekt był podczas próby wyjęcia gwoździ.

poszedłeś dalej. Drewniany płot został szybko zastąpiony przez ogrodzenie z drewnianych pachołków i drutu kolczastego, tak, że po prawej stronie widzisz kawałek lasu iglastego. Po lewej wciąż masz przepaść kończącą się cicho szumiącą rzeką. Napotkałeś kolejną wiadomość przyklejoną na znak drogowy. Znak informował o gwałtownym zakręcie w prawo, ale kartka może zawierać ciekawsze informacje.

Na kartce były jakieś bazgroły:

Na zakręcie smer rzeki cichł, zastępowany przez szum wiatru. W końcu, po prawej stronie wyrosło drewniane ogrodzenie, za którym był billboard przedstawiający czerwoną stodołę. Pod płotem stały słupki drogowe i zielony samochód osobowy. Po lewej wciąż był lasek odgrodzony od drogi płotem z drewnianych kołków i drutu kolczastego.

Drewniany płot szybko został zastąpiony niebieską blachą. A tam gdzie kończyła się blacha, a zaczynało z betonu, znajdował się stos śmieci. Wśród nich kątem oka dostrzegłeś te samą lalkę, którą pozostawiłeś pod drewnianym szyldem.

Lalka wisiała ci na ręce, więc wasz wspólny spacerek nie był jakiś kłopotliwy. Po paru krokach stałeś już na skrzyżowaniu. Po lewej masz znak skrzyżowania Wiltse Rd, którą tu przybyłeś i Ulicy Sandersa. Za ogrodzeniem z drutu kolczastego majaczył we mgle zarys jakiegoś budynku wielkości dużego kiosku. Tego co była po drugiej strony Ulicy Sandersa, nie widzisz.

Będąc gdzieś na środku jezdni, zacząłeś widzieć zarys budynku. Gdy dotarłeś na chodnik, wyraźnie widziałeś parterową kwiaciarnię o żółtych ścianach, oknach i drzwiach zabitych deskami (na jednej pisze "PRECZ"), oraz lekko podniesionej bramie garażowej. Przed kwiaciarnią stały dziesiątki drewnianych donic z pięknie kwitnącymi kwiatami o białych płatkach. Nad drzwiami wisiał neon "Rajski Ogród", który świecił się na zielono. Światło przygasało i jaśniało w krótkich odstępach czasu i na kilka sekund gasło.

Na twoje pukanie nie było żadnej reakcji.